عید قربان؛ سفرهٔ پهن برای خانواده شهدا

آنان شهید شدند و در عقب خود فرزندان و بیوه‌هایی را گذاشته اند که پس از آنان بر دوستان و قریبان و مجاهدینی که با آنها در یک سنگر مصروف جهاد بودند، لازم است تا به‌ایشان دست همکاری داده و در اوقات خوشی و غم در کنار آنان باشند...

عید قربان؛ سفرهٔ پهن برای خانواده شهدا

افغانستان، سال‌های زیادی را در آغوش جنگ و ستیز از سوی دشمنان دین و میهن، سپری نموده است. و برای آزاد شدن، رهانیدن اشغال و به‌دست آوردن آزادی، متحمل قربانی‌های بی‌شماری گردیده است.

از اوایل جنگ‌های شوروی تا رانده‌شدن آمریکا چنان جوانان سلحشوری، به‌خاطر استقلال این وطن به‌آغوش مرگ سپرده شده اند که باعث رنگین شدن تاریخ گردیده و خوشبختی و سعادت را برای این سرزمین و ملت مسلمان افغانستان، به‌ارمغان آورده‌اند.

بلی، آنها خویشتن را فدا کردند، تا مایان در امان باشیم و از گزند روزگار و استعمار رهایی یابیم، آنها فرزندان خود را یتیم و خانم‌های خود را بیوه کردند، پدران و مادران خود را بی‌فرزند ساختند و خواهران خود را بی‌برادر؛ تا باشد ملت مظلوم از ستم دشمن رهایی یابد و شادی و مسرّت، روزگار زندگی آنان قرار گیرد.

آنان شهید شدند و در عقب خود فرزندان و بیوه‌هایی را گذاشته اند که پس از آنان بر دوستان و قریبان و مجاهدینی که با آنها در یک سنگر مصروف جهاد بودند، لازم است تا به‌ایشان دست همکاری داده و در اوقات خوشی و غم در کنار آنان باشند؛ و همین است وفا و صدق خلّت با دوستان شهید که می‌باید مجاهدین و سرگروه‌های جهادی آن را نصب‌العین خود قرار دهند.

این روزها شب‌وروز عید قربان تلقی می‌شود، هر کس برای خانواده خود لباس و اموال عیدی می‌بَرند و خوشی‌ها را تقدیم خانواده‌ها می‌کنند؛ اما نباید خانواده شهدا را از یاد برد، ممکن کسانی هم باشند که با لباس‌های پوسیده و شالیده عید را تجلیل نمایند و از مسرت و خوشی عید چیزی ندانند؛ دست آنان را بگیرید و آنها را هم در کنار خود، در خوشحالی عید قربان شریک سازید و نگذارید احساس بی‌پدری و فقر و گرسنگی نمایند و خود را از دست داده تصور کنند.

امید است که روزهای عید را با تمامی اقشار جامعه؛ اغنیا و فقرا، تمامی ملت افغانستان، در امن و امان و بدور از گزند مشکلات اقتصادی و اجتماعی، در کنارهم تجلیل نموده و هر یک به‌ارمغان‌آور خوشی و شادی برای دیگران باشد.