عید سعید فطر

عید امسال؛ سرشار از سعادت بود!

در دنیای پرتلاطم و آزاردهنده، که در طرف آن، جنگ و ستیز جهانیان، گریه‌های کودکان، اجساد پاره‌پارهٔ مظلومان، خانه‌های ویران و آه و نالهٔ یتیمان، فقر و غربت هم‌وطنان، بیچارگان و ناداران، به چشم می‌خورد، به رغم تمامی این‌ها، پروردگار هستی چنان نعمتی را فرود آورده که بینندگان آن، از سپاس‌گزاری در مقابل آن عاجز […]

در دنیای پرتلاطم و آزاردهنده، که در طرف آن، جنگ و ستیز جهانیان، گریه‌های کودکان، اجساد پاره‌پارهٔ مظلومان، خانه‌های ویران و آه و نالهٔ یتیمان، فقر و غربت هم‌وطنان، بیچارگان و ناداران، به چشم می‌خورد، به رغم تمامی این‌ها، پروردگار هستی چنان نعمتی را فرود آورده که بینندگان آن، از سپاس‌گزاری در مقابل آن عاجز مانده و اشک‌ریزان دست به دعا شده و می‌گویند: «بار الها، قایم، حاکم و دایم بدار!»

 

بلی، با وجود این‌که مردم غیور افغانستان، با ناهنجاری‌های زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و در تمامی ابعاد زندگیِ مردم غزه و مظلومان جهان اسلام، خویشتن را شریک می‌دانند، در روز عید سعید فطر از سوی باری‌تعالی رحمتی فرود می‌آید، تا هم مسلمانان راحت باشند و هم نتیجهٔ جان‌فشانی و مقاومت مجاهدین افغانستان، در راستای آزادی و استقلال، برای مردم ستم‌دیدهٔ جهان و مجاهدین جهان اسلام نمایان گردد.

 

رحمت الهی‌ای که نمی‌توان آن را به صورت رایگان در اختیار کسی قرار داد، بلکه پس از سال‌ها قربانی و جان‌فشانی به‌دست آمده است و این رحمت خدا چیزی جز «امنیت» نیست، که تمامی مردم در یک فضای کاملا امن، جشن عید سعید فطر را تجلیل می‌نمایند و از فضای پرنور و آب و هوای زیبای وطن، بهره می‌گیرند.

 

عید سعید فطر سال «۱۴۰۳» زمانی آمد که از طرف امارت اسلامی افغانستان، فضای امنیت کامل، در سرتاسر کشور عزیزمان نهادینه شده بود و خوشبختی بزرگی را به‌ارمغان آورده بود. مردم عزیزمان، به‌ هر سو که می‌خواستند، با آرامش روحی و روانیِ تمام، تفریح رفته و از اماکن باستانی و دیدنی کشور بازدید می‌کردند. بدون شک که امنیت کشور مثال‌زدنی و نایاب بود و نباید فراموش کنیم که این امنیت به‌خاطر مجاهدین امارت اسلامی بود؛ مجاهدینی که علی‌رغم این‌که خانواده و خویشاوندان خودشان منتظر دیدار آن‌ها بودند، خویشتن را به‌خاطر در امان‌ماندن ملت، وقف این راه کردند و خوشحالی و شادمانی خویش را قربانی ملت مظلوم این کشور نمودند.

 

واقعاً جالب بود که از کنار ایشان رد می‌شدیم و آنان را زیر باران شدید، در فضای سرد ابری، تمام‌عیار در حال اجرای وظیفه می‌دیدیم، و آن‌ها با خرسندی و لبخند، از ما می‌پرسیدند و با لبخند و پیشانی باز رخصت‌مان می‌کردند.

 

در اخیر باید از تمامی نیروهای امنیتی کشور، سپاس‌گزاری نموده و از باری‌تعالی بخواهیم که صحت‌مندی، عافیت و توفیق مزید برای رشد فکر و فرهنگ اسلامی، عنایت فرماید، تا دین اسلام به صورت کامل و درست به‌جهان غرب و… عرضه گردد و امت اسلامی، برای به‌دست آوردن مجد و سرفرازی خود و رهایی از قید بردگی، چاره‌ای اندیشیده و دست به کار شود.

 

به امید پیروزی جهان اسلام و امنیت سرتاسری در جهان.