صدایِ هم‌دلی و هم‌دردی با غزه

توجه: مقالات وب‌سایت الاماره دری تنها نظر نویسندگان است و لزوماً این وب‌سایت نیست.

ای اهل غزه دردتان درد ما است. مردمِ ما مدت‌ها این دردها را تحمل کرده‌اند. رنج‌های‌شان همانند رنج‌های‌ شما بی‌پایان بوده است؛ اما آنان با جهاد و مبارزه و توکل بر خدا این روزها را سپری کردند و حالا دارند در استقلال و آزادی به سر می‌برند. دردتان خیلی کلان است؛ اما در برابر چنین فاجعه‌ای خان‌مان‌سوز و در مقابل چنین انسان‌های درنده‌خوی که از هر سخن‌شان بویِ وحشی‌گری به مشام می‌رسد، راهی جز صبر، تحمل و شکیبایی نیست. صبر کنید، مبارزه کنید و برای آزادی‌تان از چنگال ددمنشان صبر پیشه کنید. می‌دانیم و درک می‌کنیم که اگر این مشکلات بر سرِ کوه‌های بلند و صخره‌های محکم هم فرود می‌آمدند، ذوب می‌شدند و از بین می‌رفتند؛ اما برای سپری‌کردن این شب تاریک و ماتم‌زده باید صبر کنید و مطمئن باشید اگر مردم تمام دنیا شما را فراموش کنند، خداوند متعال هیچ‌گاه شما را فراموش نخواهد کرد. بدانید که این قانون خداوند متعال است که در پیِ هر تاریکی روشنی می‌آید و هر گره روزی باز می‌شود و دل‌های حزین، روزی مسرور و شادمان می‌شوند.

 

می‌دانیم که شش‌صد روز بمباردمان، حملهٔ زمینی و وحشت‌های نجس‌ترین انسان‌های روی زمین با هم‌کاری بزرگ‌ترین خائنان و مدعیان دروغین حقوق بشر، همه چیز را از شما گرفته است. خانه‌های‌تان ویران شده‌اند، اهل خانواده و فامیل‌های‌تان هنوز هم زیر آوار هستند و هر روز کودکان معصوم و بی‌گناه پرمی‌کشند و به دیدار پروردگارتان می‌شتابند. می‌دانیم که بیش از سه ماه است تمام راه‌ها برای رساندن کمک به شما مسدود شده‌اند و تعداد عظیمی از کودکان و انسان‌های مسن بر اثر گرسنگی تحمیلی جان‌های شیرینِ‌شان را از دست داده‌اند.

 

می‌دانیم که آمار جنگ ۶۰۰ روزه خیلی بالاست تا جایی که حتی در ذهن انسان نمی‌گنجد. جنگ در اصل خودش؛ یعنی ویرانی، تباهی و هلاکت؛ اما وقتی رهبری جنگ دست کسانی باشد که بویی از انسانیت نبرده‌اند، ویرانی و تباهی آن هزاران برابر بیشتر و بدتر می‌شود؛ حالتی که ما این روزها در غزه شاهد آن هستیم.

 

آمار تازه‌‌ای که از سوی رسانه‌ها نشر شده است، نشان می‌دهد که در جنگ ۲۰ ماهۀ غزه، ۶۳ هزار تن شهید و ۱۲۳ هزار و ۳۰۸ تن دیگر زخمی شده‌اند که از میان شهدا، ۱۸ هزار کودک، ۱۲ هزار و ۴۰۰ زن، ۷۹۵۰ مادر، ۲۲۰ خبرنگار، ۱۱۵ فعال مدنی، ۱۵۸۰ کارمند صحی، ۱۳ هزار شاگرد، ۸۰۰ معلم و ۱۵۰ پژوهش‌گر، می‌باشند. همچنان در این مدت، ۴۷۰۰ تن معلول، ۹ هزار تن ناپدید و ۶۶۶۳ تن دیگر زندانی شده‌اند.

 

بر بنیاد آمار منتشرشده، ۲۵۰۰ خانواده به گونه کامل از بین رفته‌اند، ۴۲ هزار کودک یتیم گردیده، ۳۰۰ کودک به دلیل سوء تغذیه شهید شده‌اند و ۱۴ هزار و ۷۰۰ زن بیوه گردیده‌اند، و ۱۶۳ مؤسسه، ۸۲ مرکز صحی و ۳۹ مرکز دیگر به گونه کامل ویران شده‌اند.

 

خیلی جای تعجب است که تمام دنیا نظاره‌گر این نسل‌کشی است و هیچ کسی حرکتی که منجر به توقف آن شود، انجام نمی‌دهد، و کسانی که کاری از دست‌شان برمی‌آید چنان خاموش و بی‌حرکت هستند که انگار مرده‌اند.

 

مردم مؤمن، شجاع و دلیر غزه بدانند که برادران‌شان در افغانستان، اعم از دولت و ملت کنارشان بوده و صدای‌شان برای دفاع از حقوق‌شان بلند است. مردم افغانستان برای اعتراض بر این نسل‌کشی مستمر به کوچه‌ها و خیابان‌ها آمدند تا به مردم غزه نشان بدهند تا حد توان در کنار برادران‌شان هستند. این ملت از راه‌های گوناگون کوشش می‌کند کمک‌های نقدی را به آوارگان و مظلومان غزه برساند.