شکوفایی اقتصاد افغانستان در عهد امارت اسلامی 

زیرا در گذشته با وجود کثرت کمک‌های جهانی، برای اقتصاد پیشرفته هیچ تلاشی صورت نگرفته بود و کشور همواره و در همهٔ حالت‌ها نیازمند کمک‌های خارجی بوده و آن را بزرگ‌ترین تکیه‌گاه خود می‌دانست،

این‌که آیا اقتصاد افغانستان، در زمان امارت اسلامی پیشرفت داشته است و یا خیر، مبحثی است که این روزها تحلیل‌گران زیادی را به تحلیل و اظهارنظر در این زمینه وا داشته است. عده‌ای بدون درنظرداشت پیشرفت‌ها، ابعاد و جوانب متعدد آن، چنان تحلیل می‌کنند که گویا اقتصاد افغانستان در حال حاضر، ضعیف‌ترین اقتصاد طی چندین سال است و هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که دلالت بر پیشرفت و شکوفایی آن داشته باشد؛ اما این دیدگاه کاملا به‌ دور از حقیقت و واقعیت بوده و هیچ نشانه‌ای از انصاف و بی‌طرفی در آن دیده نمی‌شود، ولی وقتی دیدگاه تحلیل‌گران منصف و بی‌طرف را در بارهٔ شکوفایی و توسعهٔ اقتصاد در زمان امارت اسلامی بررسی می‌کنیم، در می‌یابیم که آنان به این امر معترف هستند که تلاش‌های مسئولین فعلی برای ایجاد یک اقتصاد پیشرفته خیلی زیاد بوده و اذعان دارند که امارت اسلامی توانسته است چالش‌های فراوانی را پشت سر گذاشته و از گردنه‌های متعددی عبور کند و بر ریل شکوفایی و توسعه قرار گیرد.

 

 

زیرا در گذشته با وجود کثرت کمک‌های جهانی، برای اقتصاد پیشرفته هیچ تلاشی صورت نگرفته بود و کشور همواره و در همهٔ حالت‌ها نیازمند کمک‌های خارجی بوده و آن را بزرگ‌ترین تکیه‌گاه خود می‌دانست، که این نشان‌گر ضعف آن بود، و برای مردم نیز طوری ذهن‌نشین شده بود که زندگی در کشور بدون کمک‌های خارجی ممکن نیست، و اگر این کمک‌ها متوقف شوند بسیاری از مردم زندگی خود را از دست خواهند داد، تا جایی که تمام هم‌وغم مردم، مؤسسات خارجی و کمک‌های آنان بود و عده‌ای در انتظار این کمک‌ها، اصلا کار نمی‌کردند.

 

اما خوش‌بختانه مسئولین امارت اسلامی توانسته‌اند اقتصاد افغانستان را زنده نگهداشته و اسباب پویایی و پیشرفت آن را گام‌به‌گام فراهم نمایند، که گزینه‌های زیر را به عنوان دلیل ذکر می‌کنیم:

 

۱. سرمایه‌گذاری و هزینه در زیرساخت‌ها و پروژه‌های کلان مثل کانال قوش‌تپه که با تکمیل‌شدن آن مشکلات هزاران دهقان و زمین‌دار حل شده و کشور را در بخش غله‌جات و حبوبات به خودکفایی و خودبسندگی نزدیک خواهد کرد؛

 

۲. استخراج معادن؛ مثل قرارداد معدن بزرگ مس عینک لوگر و قرارداد استخراج نفت چاه‌های آمودریا؛

 

۳. ثبات ارز و پول افغانی که توانسته است مقام سوم در جهان و مقام نخست در آسیا را کسب کند؛

 

۴. قراردادها و تفاهم‌نامه‌های بزرگ امضاشده با کشورهای همسایه مثل کشور ترکمنستان و قرارداد و تفاهم‌نامه‌هایی که با کشور ازبکستان در بخش اقتصاد امضا شده است؛

 

۵. آغاز پروژهٔ بزرگ تاپی که کارهای آن سالیان‌سال متوقف بود و کاملا تبدیل به یک رؤیا شده بود، که الحمدلله، این رؤیا در زمان امارت اسلامی به تحقق پیوست و در آینده، هم‌وطنان ما هم می‌توانند از گاز این پروژه استفاده کنند و هم از سایر مزایای آن بهره‌مند شوند.

 

۶. آخرین و البته جالب‌ترین نکته این است که در گزارش جدید سازمان ملل آمده است که درآمد افغانستان در سال روان رو به افزایش بوده است. انتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل در گزارش سه‌ماههٔ خود از اوضاع افغانستان گفته است: «درآمد این کشور در چهارماه سال مالی به یک میلیارد دالر رسیده است که در مقایسه با پارسال یازده‌درصد افزایش یافته است».

 

امید است این روند هم‌چنان ادامه داشته و در آینده شاهد سرمایه‌گذاری‌ها، افتتاح پروژه‌های جدیدتر و اساسی‌تر و آغاز کارهای کلان‌تر باشیم تا وطن‌مان در تمام عرصه‌ها و ابعاد به‌خودکفایی رسیده و مردم افغاستان برای یافتن لقمه‌نانی مجبور نشوند راهی کشورهای دیگر شده و در آن‌جا با مشکلات فراوانی دست‌وپنجه نرم کنند.