زمستان همدلی؛ مسئولیت انسان‌دوستی

افغانستان، سرزمین سربلند تاریخ، قرن‌هاست که در برابر طوفان‌های سهمگین مقاومت کرده است؛ ملتی که در دل سختی‌ها، ریشه‌های ایمان و ایستادگی را آبیاری کرده و در تاریک‌ترین روزها، چراغ امید را روشن نگه داشته است. با استقرار امارت اسلامی افغانستان، پرتوهایی از امید و سازندگی در این دیار هویدا شده است. سیاست‌هایی که با هدف حمایت از اقشار آسیب‌پذیر و تلاش برای احیای اقتصادی صورت گرفته‌اند، شایسته تقدیرند؛ اما هنوز، راه درازی در پیش است، و زمستان سخت همچنان بر شانه‌های بسیاری از مردم سنگینی می‌کند.

در این روزهای سرد، هنگامی که برف زمین را سپیدپوش و بادهای تند دیوارهای خانه‌ها را می‌لرزاند، مردمانی هستند که شب‌های‌شان را در حسرت گرما به صبح می‌رسانند. کودکانی که جامه کهنه‌شان سد محکمی در برابر سوز سرما نیست، مادرانی که دستان لرزان‌شان از هراس بی‌غذایی یخ زده، و مردمی که بی‌پناه در برابر سرمای زمستان باقی مانده‌اند، همه چشم‌انتظار دست یاری‌اند.

ای تاجران و سرمایه‌داران گرامی!

شما که خداوند از خزانه بی‌پایانش به شما روزی بخشیده، اکنون فرصت آن است که از فضل الهی خویش به دیگران ببخشید. این سرمای استخوان‌سوز، آزمونی برای انسانیت و ایمان ما است. خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «إِن تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا یُضَاعِفْهُ لَکُمْ وَیَغْفِرْ لَکُمْ» (اگر به خداوند قرض نیکی دهید، آن را برای شما چندین برابر می‌گرداند و شما را می‌آمرزد).

(سوره تغابن: ۱۷)

کمک به یتیمان، تهی‌دستان و نیازمندان، نه تنها نشانه کرامت انسانی، بلکه تجارتی است با خداوند که پاداش آن، رضای الهی و خیر جاودان است. بیایید شعله‌ای از امید را در خانه‌های خاموش روشن کنیم، دل‌های غم‌زده را به لبخندی از سر لطف بنوازیم و ردپایی ماندگار از مهربانی در زندگی دیگران بر جای گذاریم. این کار، نه تنها در دنیا، بلکه در آخرت نیز، پاداش عظیمی به همراه خواهد داشت.

همچنین از امارت اسلامی افغانستان نیز باید سپاس‌گزار بود که در این مسیر قدم‌های مؤثری برداشته و تلاش کرده است با برنامه‌ریزی‌های مدبرانه، بذر امید را در دل ملت بکارد. این اقدامات، هر چند قابل ستایش‌اند؛ اما نیازمند گسترش و بهینه‌سازی بیشتر می‌باشند. تهیه مواد گرمایشی، تأمین غذا و تسهیل دسترسی نیازمندان به کمک‌ها، از جمله اقداماتی است که می‌تواند بار این زمستان سخت را کاهش دهد.

فرجام سخن این‌که، زمستان فرصتی است تا همدلی و نوع‌دوستی را به نمایش بگذاریم. صدای مظلومان را بشنویم و با قلب‌هایی مملو از رحمت و بخشش، به یاری‌شان بشتابیم. این فصل سرد، با دستان سخاوتمند شما می‌تواند به فصلی از مهربانی و امید تبدیل شود. بیایید با هم، زمستانی بسازیم که یادگارش نه تنها در تاریخ، بلکه در دل‌ها باقی بماند؛ زمستانی که از سرما، به گرمای انسانیت برسد و خاطره‌اش جاودانه شود.

همدلی، زبانی است که نیازمند کلام نیست؛ تنها عمل است که آن را به زیباترین شکل بیان می‌کند.