روحیۀ سربازان اسرائیلی در مقایسه با روحیۀ مجاهدین غزه

توجه: مقالات وب‌سایت الاماره دری تنها نظر نویسندگان است و لزوماً دیدگاه این وب‌سایت نیست.

یک سال و چند ماه از جنگ نابرابر غزه می‌گذرد، در یک طرف سربازان تا به دندان مسلح اسرائیل قرار دارند که غرب و اذیال آن، تمام‌قد با آن‌ها ایستاده و از هیچ کوششی در راستای دفاع از آنان دریغ نمی‌کنند، و در طرف دیگر مجاهدین جان‌برکف غزه قرار دارند که از هیچ پایگاه و سرپناه امنی برخوردار نیستند و روزها می‌گذرد و یکبار هم به اندازۀ یک شکم سیر، غذا برای آنان به خوبی میسر نمی‌شود و سلاح‌های‌شان هم از کیفیت چندانی برخوردار نیستند و هیچ متحدی هم ندارند، و تنها تکیه و سرمایۀ‌شان امید به وعده‌های خداوند متعال است که به بندگان راستین خود داده است.

 

اینک با مقایسۀ سرانگشتی روحیه دو گروه را مورد بررسی قرار می‌دهیم. در کفۀ اول ترازو سربازان اسرائیلی را قرار داده و در کفۀ دوم، مجاهدین جان‌برکف غزه را می‌گذاریم.

 

گزارش‌ها و تحقیقات بعضی از خبرگزاری‌های کهنه‌کار نشان می‌دهد که ترس و وحشت سراپای وجود سربازان بی‌انگیزۀ اسرائیلی را گرفته است و در جدیدترین گزارش ۱۶۵ نفر از سربازان نیروی ذخیرۀ ارتش اسرائیل و تعدادی از سربازان نظامی که از جنگ غزه برگشته‌اند، در نامه‌ای سرگشاده مخالفت خود را به ادامۀ جنگ در غزه اعلان کرده و بیان داشته‌اند که دیگر حاضر نیستند برای جنگ به غزه بروند و به گزارش رسانه‌های وابسته به دولت اسرائیل، آمار کسانی که به این گروه اضافه می‌شوند و حاضر نیستند در جنگ غزه شرکت بکنند، رو به افزایش است و هر روز به این کاروان افزوده می‌شود، و به گزارش خبرگزاری بی‌بی‌سی که از حامیان پروپاقرص اسرائیل است، تعدادی از سربازان اجباری به خاطر امتناع از شرکت در جنگ، به زندان انداخته شده‌اند.

 

هر چند که برای این کم‌آوردن سربازان اسرائیلی دلایل واهی ذکر شده است، اما آن‌چه که معلوم است همین است که این سربازان از مرگ و رویارویی با مجاهدین ترسیده و دوست ندارند از خوش‌گذرانی‌های دنیا بگذرند، و دیگر این‌که می‌دانند این جنایات‌شان بهرۀ اخروی برای آنان نخواهد داشت، پس از لحاظ روحی هیچ انگیزه‌ای برای شرکت در جنگ ندارند.

 

و گروه دوم که در کفۀ دوم ترازو قرار دارند، مجاهدین غیور غزه هستند. این مجاهدین در حالی که از لحاظ مادی با کمبودی‌های زیادی مواجه‌اند و از هر لحاظ در محاصره قرار دارند و تحریم‌های همه‌جانبه در حق آنان به اجرا رسیده، و اوضاع‌شان یادآور خاطرهٔ تلخ شعب ابی‌طالب است، باز هم به عزم آهنین‌شان ذره‌ای خدشه وارد نگردیده، و با روحیه‌ای عالی در حال نبرد هستند. آن‌ها دو هدف دارند که به جز آن به چیز دیگری فکر نمی‌کنند؛ یکی آزادی قدس و بیرون‌راندن اشغال‌گران از سرزمین‌های اسلامی، و دومی هم به گردن‌آویختن مدال پرافتخار شهادت است.

 

هر مجاهد واقعی غیر از این دو مورد به چیز دیگری فکر نمی‌کند و برعکس نیروهای غیر مسلمان، قدرت و تجهیزات دشمن هیچ وقت در ارادۀ فولادین آن‌ها تغییری ایجاد نمی‌کند و هیچ وقت این دو گروه با هم‌دیگر قابل مقایسه نیستند.

 

در پایان، ‌خداوند متعال با کسانی همراه خواهد بود که به خاطر او جان شیرین‌شان را تقدیم می‌کنند.