نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
سال‌هاست که مردم مظلوم و بی‌دفاع افغانستان تحت ظلم‌وستم وحشیانه قدرت‌های شرق و غرب قرار دارند. آغاز این درد و رنج زمانی بود که ارتش سرخ کمونیست‌های شوروی سابق به افغانستان حمله کرد و مدت‌ها آتش جنگ و کشتار داغ بود. هزاران زن بیوه شدند، هزاران مادر داغ فرزند چشیدند و هزاران خواهر در فراق برادر عزادار گشتند و هزاران دختر از سایه‌ی پرمهر پدر محروم شدند.
چه بسیار زنان بی‌گناهی که در زندان‌ها شکنجه شدند و چه بسیار دختران عفیفه‌ای که مورد تعرض قرار گرفتند؛ اما در برابر این‌همه ظلم و بی‌عدالتی، هیچ خبری از دادگاه لاهه و قضات به ظاهر دلسوز نبود که به میدان آمده و از زنان و دختران بی‌دفاع حمایت کنند. هیچ نهادی برای این زنان مظلوم به پا نخاست و هیچ حکمی علیه متجاوزان صادر نشد.
پس از پیروزی ملت و به‌قدرت‌رسیدن قلدران مسلح، امنیت زنان به حدی سلب شد که حتی در خانه پدر یا همسرشان احساس امنیت نداشتند. بسیاری از زنان و دختران به دلیل فقدان سرپرست و نان‌آور و جنگ‌های جاری، مجبور به ازدواج‌های اجباری و… شدند. در این دوره، بسیاری از زنان و دختران افغان به دست جنگ‌سالاران و گروه‌های مسلح ربوده شده و مورد تجاوز قرار گرفتند.
آن زمان هم هیچ نهادی در دفاع از این زنان قیام نکرد. پس از مدتی جنگ دوباره شعله‌ور شد و زنان و دختران افغان بیشترین آسیب را دیدند. در بمباردمان‌ها و حملات شبانه، عزیزان‌شان را از دست دادند و در سوگ آنان نشستند، اما متأسفانه نهادهای بین‌المللی، از جمله دادگاه لاهه، هیچ اقدامی در حمایت از زنان و دختران افغان نکردند و به سکوت نشستند.
اما اکنون که با لطف خداوند و فداکاری فرزندان وطن، امنیت و آرامش به کشور بازگشته است، زنان افغان در سایه‌ی امارت اسلامی، که قوانین خاصی برای حمایت از حقوق آنان وضع کرده است، به زندگی امن و آرامی دست یافته‌اند. در این دوران، تمام تلاش‌ها برای حفظ کرامت، شرافت و عزت بانوان در سطح کشور صورت گرفته است و هیچ‌کس جرئت تعرض به آنان را ندارد.
با این حال، دادگاه لاهه که می‌بایست مدافع حقوق انسان‌ها باشد، چشم خود را بر واقعیت‌های موجود در افغانستان بسته است. تعطیلی موقت مدارس دخترانه بهانه‌ای برای دخالت در امور داخلی کشور شده است، و به همین دلیل حکم جلب علیه رهبران امارت اسلامی صادر کرده‌اند.
سوال این است که چرا دادگاه لاهه در برابر نقض حقوق زنان در کشورهای دیگر سکوت کرده است؟ چرا در برابر تحریم‌های ظالمانه که زندگی زنان و کودکان افغان را تحت تأثیر قرار داده، هیچ موضعی نمی‌گیرد؟ این حکم و رفتار دوگانه آن‌ها فقط سیاست‌های یک بام و دو هوا را ثابت می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه این نهاد جهانی تنها به منافع خاص خود می‌اندیشد.
اگر دادگاه لاهه واقعاً به حقوق بشر و عدالت اعتقاد دارد، باید به جنایات سازمان‌یافته علیه زنان در سراسر دنیا رسیدگی کند و در برابر آن موضع بگیرد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.