نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
فساد اداری: تبانی، تبعیض و خویشاوندسالاری
تبانی و هم‌دستی؛
تبانی را می‌توان یکی از انواع فساد اداری در زمان اشغال برشمرد، به‌گونه‌ای که افراد، گروه‌ها و احزاب زیادی در موارد بی‌شماری با یکدیگر هماهنگی نموده و منافع شخصی خود را بر منافع ملی ترجیح می‌دادند.
در آن زمان پست‌ها و چوکی‌های زیادی با استفاده از این ترفند ردوبدل شده و افراد ناشایست بی‌شماری از همین طریق به مقام‌هایی که لایق آن نبودند رسیدند و این خود دروازه‌ای را برای فساد بیشتر باز کرده بود.
یکی دیگر از مواردی که دست‌خوش توافق‌های پنهانی شده بود، قراردادهای بزرگ و کوچکی بود که هدف آن آبادی و پیشرفت این کشور دانسته می‌شد؛ اما با تبانی و جورآمد عده‌ای سودجو و منفعت‌طلب، این پروژه‌ها و قراردادها به اشخاص و شرکت‌های فاسد از قبل تعیین‌شده، سپرده می‌شد و منافع ملی زیر پای می‌گردید.
تبعیض؛
تبعیض در فساد اداری را می‌توان به‌عنوان اعمالی ناعادلانه و نابرابر در تصمیم‌گیری‌ها و عمل‌کردهای اداری دانست؛ روی‌کردی که منجر به تفاوت‌های غیر قابل توجیه در دسترسی به منابع، خدمات، فرصت‌ها و حقوق بین افراد و گروه‌های مختلف، می‌شد.
ادارات و دفاتر زیادی در زمان اشغال وجود داشت که تبعیض قومی، زبانی و حتی جنسیتی در آن موج می‌زد و ارباب رجوع را بر اساس این معیارهای ناپسند دسته‌بندی می‌نمودند.
خویشاوندسالاری؛
یکی دیگر از شیوه‌های رایج در فساد اداری، خویشاوندسالاری بود، طوری که افراد دارای قدرت یا مقام اداری، به‌جای رعایت اصول عدالت و مصلحت عمومی، از این قدرت به نفع خانواده و خویشاوندان خود استفاده می‌کردند.
در حکومت سابق، این نوع از فساد به‌گونه‌ای در میان جامعه رخنه کرده بود که اگر یک فرد به اداره و یا مقامی دست می‌یافت، تمام افراد خانواده آن شخص و حتی خویشاوندان آن نیز در آن اداره مشغول به کار شده و دیگر هیچ فرصتی برای افراد مستحق آن چوکی و منصب باقی نمی‌ماند.
در آن زمان ادارات دولتی به اماکن خانوادگی تبدیل شده و تخصص، خبرگی و کاردانی کارمندان ادارات در حد یک شعار بود و بس!
ادامه دارد…
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.