نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
بعد از وفات پیامبر اسلام -صلی‌الله علیه‌وسلم- مسئولیت رهنمایی مسلمانان به‌سوی تعالیم شریعت الهی، بر دوش علمای امت اسلامی نهاده شده است.
بله! همان‌طور که پیامبر خدا -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- فرمودند علما وارثان انبیا هستند؛ زیرا نبی رحمت، خاتم پیامبران بود و بعد از آن دیگر پیامبری مبعوث نخواهد شد، پس این وظیفه علمای امت است تا مشعل هدایت مردم را در دست گرفته و امت اسلامی را در شب‌های تاریکش رهنمایی کند.
از آن‌جایی‌که علما همچون پیامبران از خطا معصوم نبوده‌اند، گاها دچار انحرافات فکری و حتی عقیدتی می‌شوند، و در ادوار تاریخ امت اسلامی نیز بودند علمایی که به‌خاطر چوکی و مقام و منصب دنیوی، علم خویش را به متاعی ناچیز فروخته و همچون سربازانی در خدمت شیطان راه خود را در پیش گرفتند.
امت مسلمه در طول این سفر بعد از خلافت راشده، انواع و اقسام حکومت‌ها و قدرت‌ها را تجربه نموده است؛ حکومت‌هایی که برخی بر راه حق، و برخی دیگر بر مسیر باطل قدم گذاشته‌اند.
در این میان حکام و فرمان‌روایان ظالم؛ آن‌هایی‌که از راه درست بیرون شده‌اند، پیوسته به‌خاطر بقای خود مجبور به جذب علما بوده و گوشه‌ای از دربار خود را برای این طیف اختصاص داده‌اند.
در افغانستان نیز هرگاه حکومتی روی کار آمده است، چه برحق و چه بر باطل، سعی بر این داشته تا بتواند علمای این دیار را در کنار خود نگه‌داشته و از این طریق برای حاکمیت خود مشروعیت کسب نماید.
در سالیان گذشته حکومت‌های مختلفی با اندیشه‌های متفاوت در افغانستان به قدرت رسیده‌اند و همواره بودند افرادی که در لباس علما و اندیشمندان اسلامی، اما در خدمت دربار حاکمان قرار داشته‌اند.
به‌طور مثال می‌توان به زمان حکومت کمونیست‌ها و حکومت سابق اشاره نمود که علی‌رغم بطلان این نوع حکومت‌ها، بازهم عده‌ای به نام عالم؛ اما از جمله علمای سوء در کنار آن‌ها قرار گرفته و مؤید فعالیت‌های ضد دینی و ضد اسلامی آن‌ها بوده‌اند.
عالم‌نماهایی‌که با بهره‌گیری از امتیازات حکومت‌های غیراسلامی، مهر تایید بر آن‌ها زده، باطل را حق و حق را باطل جلوه می‌دادند و همچون ساحرانی بزهکار ملت مسلمان افغان‌زمین را به باتلاق عصیان و گناه می‌کشاندند.
اما در مقابل، بودند علمای ربانی و مخلصی که هم در زمان اشغال افغانستان توسط شوروی و هم در زمان اشغال آمریکا، در رکاب مجاهدین و مبارزین راه حق قرار داشته و آخرت‌شان را با دنیای فانی معامله نکردند.
عده‌ای از علمای ربانی نیز در میان مردم قرار داشته و نقشه‌ها و پلان‌های شوم دشمنان را خنثی می‌نمودند؛ علمایی که به‌خاطر فعالیت‌های ضد اشغال‌گرایانه‌شان بارها متهم به اتهامات پوچ و واهی شده، و شاهد شکنجه، تهدید به مرگ و اسارت بودند، اما هیچ کدام از این سختی‌ها و مشقت‌ها مانع از دعوت برحق‌شان نشده و از استقامت جانانه‌شان در مقابل ابرقدرت‌های دنیا نکاست.
بله! حضور این علمای ربانی در میادین جهاد، بر منبرهای مساجد و میان مردم عوام باعث شد تا بعد از سال‌ها جنگ و ناامنی، اشغال افغانستان توسط آمریکا پایان یابد و راه عزت و سربلندی دنیا و آخرت برای مردم افغانستان هموار گردد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.