خبر

خاطرات تلخ زمان اشغال «بخش ششم، ادامه چالش ناامنی» 

وضعیت بد اقتصادی، فقر گسترده و جامعه‌ی ناسالم از عمده‌ترین دلایل ازدیاد جرائمی چون اختطاف و آدم‌ربایی بود. 

بذر نامبارک اختطاف یکی‌دیگر از دستاوردهای اشغال ۲٠ساله و نتیجه ناکارآمدی اجیران‌شان در اداره کابل بود.

 

وضعیت بد اقتصادی، فقر گسترده و جامعه‌ی ناسالم از عمده‌ترین دلایل ازدیاد جرائمی چون اختطاف و آدم‌ربایی بود.

 

جنایتی که قبل از اشغال افغانستان توسط آمریکا، امری ناشناخته محسوب می‌شد و برای واژه‌آن در لغت‌نامه جامعه افغانی، معنی و مفهومی یافت نمی‌شد.

 

اما در سال‌های اولیه نظام جمهوریت ابتدا از طریق رسانه‌ها در قالب فیلم‌ها وسریال‌ها به‌نمایش گذاشته شد و همانطور که انتظار می‌رفت مدتی بعد درواقعیت نیز اتفاق افتاد.

 

عمل ناپسند اختطاف نه‌تنها خانواده قربانی خود را خساره‌مند می‌نمود بلکه عواقب‌اش دامن‌گیر تمام ملت افغانستان بود.

 

زیرا با گسترش دامنه اختطاف دیگر تجار و سرمایه‌دارانی که شاهرگ اقتصادی کشور در گرو فعالیت‌های آنهاست، بخاطر عدم تامین امنیت خود و خانواده‌شان مجبور به‌ترک کشور شده و سرمایه خویش را نیز خارج می‌نمودند.

 

همین‌امر به‌تنهایی خود باعث بالارفتن گراف فقر و بیکاری در جامعه شده و درنتیجه سبب گسترش هرچه بیشتر جرم‌ها و جنایات دیگر می‌شد.

 

در زمان اشغال، هرگاه اختطافی رخ می‌داد، نتیجه آن خالی از دو حالت نبود، یا خانواده قربانی مجبور بودند پول‌هنگفت درخواست شده را بپردازند و یا این‌که منتظر جسد بی‌‌جان کودک معصوم‌شان باشند.

 

بزرگترین دلیل ناتوانی اداره‌کابل در امر مبارزه با آدم‌ربایی دست‌داشتن مسئولین حکومتی و در مواردی حتی مقامات بلندپایه همچون نمایندگان ولایتی بود.

 

گهگاهی نیز مسئولین حکومتی به‌منظور زیرفشار قراردادن رقیبان خود، افراد بی‌بندوباری را اجیر نموده و از طریق اختطاف اعضای خانواده‌شان، آن‌ها را مجبور به‌اطاعت ازخود می‌کردند.

 

این معضل بزرگ باعث برداشته‌شدن آرامش و قرار از جامعه شده بود و فقیر از ناداری خود در عذاب بود و سرمایه‌دار هم از ثروت خود.

 

ادامه دارد…