خاطرات تلخ زمان اشغال/بخش چهارم

در زمان‌اشغال علی‌رغم میلیون‌ها دالری‌ که از سوی کشورهای کفری بر بدنهٔ جمهوریت برای سرپا نگهداشتن آن تزریق می‌شد بازهم، امنیت و آسایش برای افغان‌ها نایاب‌تر از آب حیات بود و همچون اساطیر کهن انتظار محقق‌شدن آن‌ را کسی نداشت.

اشغال افغانستان مشکلات و چالش‌های زیادی را به‌همراه داشت از جمله برچیده‌شدن امنیت و آرامش خاطر از زندگی مردم.

 

در زمان‌اشغال علی‌رغم میلیون‌ها دالری‌ که از سوی کشورهای کفری بر بدنهٔ جمهوریت برای سرپا نگهداشتن آن تزریق می‌شد بازهم، امنیت و آسایش برای افغان‌ها نایاب‌تر از آب حیات بود و همچون اساطیر کهن انتظار محقق‌شدن آن‌ را کسی نداشت.

 

فساد گسترده در دستگاه حکومتی ادارهٔ کابل و نبود عزمی راسخ برای از بین‌‌بردن ناامنی‌ها باعث شده بود تا افغانستان به‌عنوان یکی از ناامن‌ترین کشورهای دنیا مبدل شود.

 

کشوری‌که در آن قتل، دزدی، راه‌زنی، اختطاف و زورگویی به اتفاقات روزمره و عادی مرد‌م‌اش مبدل گشته بود و هیچ امیدی برای بهتر‌شدن این وضعیت وجود نداشت.

 

وقتی از قتل صحبت می‌شود، ناخودآگاه خاطرات تلخ روزهای تاریک و سیاه اشغال ذهن انسان را می‌خراشد.

چراکه از بین‌بردن انسان‌ها بسان قتل حیوانات و حتی راحت‌تر ازآن گشته بود، حال آنکه الله متعال می‌فرماید: مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا. المائده ﴿۳۲﴾

هر کس انسانی را جز برای حق، [قصاص] یا بدون آنکه فسادی در زمین کرده باشد، بکشد؛ چنان است که همه انسان‌ها را کشته است.

و درجایی دیگر می‌فرماید: وَمَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیمًا. النساء﴿۹۳﴾

و هر کس عمدا مؤمنى را بکشد کیفرش دوزخ است که در آن ماندگار خواهد بود و خدا بر او خشم مى‏‌گیرد و لعنتش مى‌کند و عذابى بزرگ برایش آماده ساخته است.

 

در آن ایام مردمانی را می‌دیدی که با اندک‌ترین مشکل، افراد جنایتکار را اجیر می‌نمودند تا در مقابل پول اندکی مخاصم شان‌را از بین ببرد و به‌زندگی‌اش پایان بخشد؛ درحالیکه قاتل نمی‌دانست چرا می‌کشد و مقتول نمی‌دانست چرا کشته می‌شود و این مصداق فرموده آن حضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم است که فرمودند: «والذی نفسی بیده لیأتینَّ على الناس زمانٌ لا یدری القاتلُ فی أیِّ شیء قَتَل، ولا یدری المقتولُ على أیِّ شیء قُتِل» رواه مسلم.

سوگند به‌کسی که جانم در دست اوست، زمانی برمردم می‌آید که قاتل نمی‌داند چرا می‌کشد و مقتول نمی‌داند چرا کشته می‌شود و این به دلیل افزایش قتل و کشتار است.

 

بله! در شریعت اسلامی، کشتن کفار نیز در شرایطی حرام است و حتی در مواردی از بین‌بردن حیوانات نیز ممنوع می‌شود چه‌برسد به‌ قتل انسان مسلمان بی‌گناه.

 

اما پیامدهای نامیمون اشغال، ملت متدین افغاستان‌ را از آموزه‌های دینی دورساخته و آنها را از احکامات دینشان غافل نگه‌داشته بود. غفلتی‌ که انجام‌اش باعث ریخته‌شدن خون‌ افراد بی‌شماری گردید و خانواده‌های زیادی را به سوگ عزیزان‌شان نشاند.