خاطرات تلخ زمان‌اشغال/ بخش سیزدهم/ معضل بزرگ فساد

معمولاً در خویشاوندسالاری، افراد و مقامات حکومتی تلاش می‌کنند تا منافع و مزایا را برای خانواده یا خویشاوندان خودشان فراهم کنند، گرچه این امر با منافع ملی در تضاد باشد و مسبب بی‌عدالتی و نابرابری گردد.

فساد اداری: خویشاوندسالاری

 

خویشاوندسالاری یکی از شیوه‌های رایج در فساد اداری است، که متاسفانه این شیوه از فساد در زمان اشغال به یکی از بزرگ‌ترین معضلات کشور مبدل شده بود؛ معضلی که هر روز بیش از قبل افغانستان را در باتلاق فساد فرو می‎برد و ملت رنج‌دیده این دیار نیز صدمات مهلکی از این جناح متقبل شدند؛ زیرا زمانی که خویشاوندسالاری، پارتی‌بازی و… در عوض شایسته‌سالاری قرار گیرند، ترجیح روابط به‌ جای ضوابط به امری معمول مبدل شده و منافع شخصی بر منافع ملی ترجیح پیدا می‌کنند و در مواردی حق، باطل و باطل، حق جلوه داده می‌شود.

 

معمولاً در خویشاوندسالاری، افراد و مقامات حکومتی تلاش می‌کنند تا منافع و مزایا را برای خانواده یا خویشاوندان خودشان فراهم کنند، گرچه این امر با منافع ملی در تضاد باشد و مسبب بی‌عدالتی و نابرابری گردد.

 

این نوع فساد از سال ۲۰۱۴ میلادی به بعد رشد قابل توجهی داشت و مقام‌های اداری، سیاسی و نظامی بر‌ حسب خویشاوندسالاری یا رفیق‌سالاری، در این امر پیش می‌رفتند.

 

در آن زمان افراد زیادی بودند که علی‌رغم عدم ارتباط‌‌شان با نظام اما به‌خاطر وظیفه‌داشتن یکی از اعضای خانواده‌شان از هیچ فساد و جنایتی دریغ نمی‌کردند، و هیچ قانونی بر آن‌ها تطبیق نمی‌شد.

 

در موارد زیادی حتی افرادی بالای پولیس که به عنوان نماینده دولت برای جلوگیری از جرایم گماشته می‌شد نیز، دست بالا نموده و آن را مورد لت‌و‌کوب قرار می‌دادند.

 

قانون حکومت وقت بالای مردم افغانستان به طور عموم و یک‌سان جاری نمی‌شد، بلکه افرادی که با نظام مرتبط بودند و حتی اشخاصی که با این افراد اندک‌ترین ارتباطی داشتند نیز از تطبیق قانون علیه‌شان معاف بودند.

 

همین امر باعث شده بود تا درصد جرم و جنایات به‌طور بی‌سابقه‌ای افزایش یابد و مجرمین و مفسدین وقت، با خیال راحت دست به انجام جنایات متعددی زنند و از بابت مواخذه و بازخواست نیز آسوده‌خاطر باشند؛ اما در مقابل ملت درد‌دیده افغانستان قربانی این نظام فاسد و دست‌نشاندهٔ اشغال‌گران شده بود.