جهاد مقدس و خیانت رهبران؛ روایتی از ۸ ثور!

۳۳ سال پیش، در چنین روزی (۸ ثور ۱۳۷۱)، پس از سال‌ها جهاد و مقاومت جانانهٔ ملت افغان، دولت دست‌نشانده‌ شوروی فروپاشید و سایه‌ی شوم حکومت کمونیستی از آسمان افغانستان برچیده شد. از آن زمان تا کنون، مردم افغانستان هر سال این روز را گرامی داشته و از آن به نیکی یاد می‌کنند؛ روزی که به ظلم‌ها، جنایات و فجایع هولناک رژیم کمونیستی پایان بخشید.

با این حال، شماری پیروزی مجاهدین را نه یک موفقیت، بلکه رویدادی تلخ دانسته و ۸ ثور را نقطه‌ آغاز جنگ‌های داخلی و بستر تجاوز آمریکا و متحدانش به افغانستان می‌دانند. اکنون این پرسش مطرح است که آیا پیروزی مجاهدین بر حکومت کمونیستی، رویدادی خوشایند بود یا چنان‌که برخی می‌گویند، سرآغاز روزهای سیاه برای این سرزمین؟

در این یادداشت به این سوال پاسخ خواهیم داد.

در ابتدا باید گفت که هرکسی که اندک شناختی با تاریخ افغانستان و حوادث تلخ دوران کمونیستی داشته باشد، به خوبی می‌داند که سقوط حکومت کمونیستی و پیروزی مجاهدین، چیزی جز خیر و برکت برای ملت رنج‌دیده‌ افغانستان نبود.

این پیروزی مهر پایانی بود بر سال‌ها رنج و عذاب، بمباردمان‌های وحشیانه، به‌کارگیری سلاح‌های ممنوعه، قتل‌عام‌ها، نسل‌کشی‌ها، شکنجه‌ها، زندان‌های مخوف و آواره‌شدن هزاران انسان بی‌گناه؛ اما وقتی سخن از جنایات جنگ‌سالاران و جنگ‌های ویرانگر پس از این پیروزی به میان می‌آید، باید با در نظرگرفتن انصاف گفت که نباید جهاد پاک ملت افغانستان را با جاه‌طلبی‌ها و زیاده‌خواهی‌های رهبران خودخوانده‌ی جهادی، یکی دانست.

بی‌تردید، قیام علیه حکومت کمونیستی تنها با هدف دفاع از اعتقادات دینی، ارزش‌های اسلامی و آزادی ملت از چنگال کمونیسم شکل گرفت. اگر بعدها عده‌ای جنگ‌سالار از موقعیت به‌دست‌آمده سوءاستفاده کردند، به آرمان مقدس تحکیم شریعت پشت نمودند و به خون هزاران شهید این سرزمین خیانت ورزیدند، این ننگ باید در کارنامه‌ی خود آنان ثبت شود، نه در کارنامه‌ی جهاد پرشکوه ملت افغانستان!

جنگ‌سالاران آن روزگار، هرچند با ظاهر اسلامی و سخنان زیبا از جهاد و دین‌داری، در میان مردم می‌چرخیدند؛ اما در عمل برای منافع شخصی خود از هیچ خیانت و جنایتی دریغ نورزیدند، تا جایی که گاهی جنایات‌شان، چهره‌ی کمونیست‌ها را نیز سفید می‌کرد.

بنابراین باید دانست که جنگ‌های داخلی و فجایع پس از ۸ ثور، آرمان ملت افغانستان نبود؛ زیرا که این ملت هزاران شهید تقدیم نمود تا به آرزوی بزرگی دست یابد، و آرمان اصلی ملت افغانستان، برپایی حکومتی مبتنی بر قوانین ناب شریعت اسلام بود؛ رؤیایی که با وجود فراهم‌بودن شرایط تحقق آن، به دلیل خیانت جنگ‌سالارانی که از نام جهاد برای خود دکان ساخته بودند، به تأخیر افتاد.