جنایتکاران ارگ در مورد فاجعهء قندوز چه می گویند ؟

رژیم دو سرهء کابل در ابتداء اندک ترین عکس العمل هم در مورد فاجعهء قندوز نشان نداد ، اما هرگاه انتقادات و اعتراضات تند و تیز مردم به اوج رسید و بیشتر صفحات شبکه های اجتماعی را فراگرفت ( و مردم با اشغالگران و مزدوران آنان که عاملین این حادثه هستند به شدت ابراز نفرت نمودند ) ، شاخهء ارگ این رژیم ناچار ماند تا طلسم سکوت را بشکند .
عکس العمل ارگ بسیار محتاطانه بود و حتی اشارهء هم به این جنایت اشغالگران نداشت ، از سوی ارگ گفته شده است که از واقعه خبر شدیم ، تفتیش می کنیم که چرا مردم ملکی کشته شده اند ، طالبان از خانه های مردم به عنوان سنگرها استفاده می کنند…….، این نخستین بار بود که رژیم جنایت کار کابل در برابر کشتار گروهی مردم غیر نظامی با یک پیام کوتاه عکس العمل نشان می دهد .
تقریبا در طول یک هفته این سومین بار است که اشغالگران امریکای مردم بی گناه ملکی را به شکل دسته جمعی به شهادت می رسانند ، متجاوزین خونخوار امریکای پیش از واقعهء قندوز در شیرزاد ( ننگرهار ) ، درویشان ( ارزگان ) ، چهار درهء ( قندوز ) ، میوند ( قندهار ) ، علیشنگ ( لغمان ) ، غورماچ ( فاریاب ) ، نادعلی ( هلمند ) ، علیشیر ( خوست ) ، بانزوی ( پکتیکا ) ، شاهیکوت ( پکتیا ) ، سیاه گرد ( پروان ) و………. نیز به خواستار و رهنمای مزدوران داخلی حملات وحشت بار هوایی انجام داده اند و صدها تن مردم ملکی را به شهادت رسانیده اند ، رژیم مزدور کابل هر بار در برابر جنایات مرگبار اشغالگران خاموش مانده است .
یک دلیل افزایش این گونه حملات اینست ، یگانه هدف از سند که به نام پیمان امنیتی از سوی رژیم دو سرهء کابل با اشغالگران امریکای امضاء شده است همین بود که مردم این سرزمین را به نام طالب و طرف داران طالب به شکل گروهی توسط طیارات خارجی ها بمباران بکنند .
نیو یارک تایمز در ماه نومبر سال ۲۰۱۴م نوشته بود که اشرف غنی و مشاور امنیتی وی حنیف اتمر از امریکا خواسته اند که بمباران و عملیات های شب هنگام را نسبت به گذشته تشدید و افزایش بدهد .
مزدوران ارگ با امضاء این پیمان و تقاضای تشدید بمباران و عملیات های شب هنگام مصئونیت قضایی برای اشغالگران امریکای داده اند و اکنون حق ندارند که شکایت بکنند ، اگر ایشان امریکای ها را تعقیب می کنند و یا هم هدف اعتراض و انتقاد قرار می دهند کمک های دالری و قدرت چند روزهء ایشان در معرض خطر قرار می گیرد ، از همین است که همواره در برابر جنایات بزرگ اشغالگران اغماض می  ورزند و زبان های خود را در مورد کشتار مردم ملکی به شدت اداره می کنند .
دوم اینکه امریکای ها بارها گفته اند که اهداف را مزدوران داخلی برای ما تعیین می کنند و خود مزدوران نیز بارها به افتخار گفته اند که ما با دوستان خارجی یکجا عملیات های شب هنگام را انجام می دهیم و بمباران می کنیم .
لهذا روشن می گردد که عاملین واقعی این جنایات بشری همین مزدوران خود فروخته اند که برای طیارات امریکای اهداف تعیین می کنند و به همین اساس از عکس العمل در برابر این گونه فاجعه ها خود داری می کنند .
اما رژیم بی اختیار کابل باید درک کند که ملت نا بینا نیست ، از همه حقایق آگاه است و همه واقعیت ها را به چشم سر مشاهده می کند ، آن روز دور نیست که هر جنایت کار خارجی و داخلی از تک تک جنایت ها حساب می دهد ، و ما ذالک علی الله بعزیز .