نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
نقش اقتصاد و توسعه در ساختار جوامع بشری، غیر قابل انکار است و ممکن نیست بتوان اقتصاد را به صورت بنیادی یا صوری بهطور کامل از جامعه جدا کرد.
پس از انقلاب صنعتی در جهان، اینک اقتصاد در پهلوی سیاست نقش ارزنده و قابل ملاحظهای را در بازی میکند و هرچه دنیا صنعتیتر شود، نیازمندی آن به اقتصاد بیشتر میشود؛ چراکه صنعت با اقتصاد رقم میخورد و اقتصاد نیز ثمره صنعت خواهد بود و این تلازم دوجانبه، به وضوح هشدار میدهند که نقش هر دوی ما، نقش بسزایی است.
پروژه «تاپی» که مخفف نام سه کشور ترکمنستان، افغانستان، پاکستان و هندوستان است، به اندازه وسعت جغرافیای این چهار کشور مهم و حیاتی بوده و در واقع روزنه نوینی را در ارتباطات و همکاریهای چندجانبه بین این کشورها باز میکند.
طوری که اگر ترکمنستان بخواهد گاز خویش را به هندوستان بفروشد، ناچار است از خاک پاکستان رد شود و اگر بخواهد به پاکستان و هندوستان بفروشد، ناگزیر است از خاک افغانستان گذر کند که در حقیقت اهمیت افغانستان در این معامله و تجارت، ارزندهتر است و در کنار همه اینها، حق ترانزیت و خاکپولی که افغانستان از این تجارت بهدست میآورد، در این برهه حساس تحریمهای امریکا و همپیمانانش، بسیار حیاتی و مهم است، البته سهم افغانستان از این پروژه عظیم تنها خاکپولی یا حق ترانزیت نیست، بلکه طبق قرار مختوم، در دهه اول این پروژه، افغانستان حدود ۵۰۰/پنجصد میلیون مترمکعب گاز دریافت خواهد کرد که در دهه دوم دو برابر میشود و در دهه سوم چندین برابر.
مزایای این پروژه عریض و طویل در افغانستان که از چهار ولایت (هرات، فراه، نیمروز، هلمند و قندهار) عبور میکند، در همین حق العبور خلاصه نمیشود، بلکه در آینده نزدیک، قرار است بیش از ۵۰۰/پنجصد کیلووات برق نیز از ترکمنستان در امتداد همین لولههای گاز، به پاکستان داده شود و پروژههای دیگری که در آینده نزدیک شاهد آنان خواهیم بود.
بازهم مزایای این پروژه بزرگ تمام نیست، بلکه نرخ گاز برای ملت تغییر کرده و کاسته خواهد شد، در چهار ولایت افغانستان صدها و چه بسا هزاران نفر به صورتهای مختلفی و در نتیجه همین پروژه تاپی، مصروف کار خواهند شد که قطعاً چنین پروژههایی روی اقتصاد افغانستان تأثیرات فراوان و مفیدی گذاشته و ارز داخلی را در یک معیار بهتری قرار میدهد.
درواقع چنین پروژههایی آنهم برای کشورهایی که چالشهای سختی نظیر اشغال و استعمار را پشت سر گذاشتهاند، از اهمیت ویژهای برخوردار است و افغانستان در این شرایط حساس و در این صبحدم آزادی و در همین ابتدای مسیر مدیریت صحیح، شدیداً به این نوع پروژهها محتاج است. این نیازمندی نهتنها به خاطر رفع نیازمندی بلکه برای ایجاد تحول و انقلاب اقتصادی است تا چند میلیون هموطن ما که به سبب فقر و ناداری وطن را ترک کردهاند، به خانه خود بازگشته و در توسعه و انکشاف کشور خود نقش ایفا کنند.
به امید افغانستانی آباد، با اقتصادی عالی و انکشاف و توسعه چشمگیر.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.