نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
۲۶ دلو روزی سرنوشت‌ساز و افتخارآفرین در تاریخ ملت افغان ثبت گردیده است، و تجلیل از این روز و گرامی‌داشت کارنامه و حماسه‌های پدران‌مان، حقی‌ست از آن سلحشوران که با جانفشانی و قهرمانی، با دستانی خالی؛ اما با دل‌هایی مملو از ایمان و غیرت افغانی، بینی قشون سرخ شوروی را به خاک مالیده و آن‌ها را با نصرت پروردگار از این سرزمین بیرون راندند.
در دههٔ ۵۰ تا ۶۰ شوروی قدرت‌مندترین کشور شناخته می‌شد و حرص و طمع رسیدن به آب‌های گرم را در سر داشت. شوروی با نهایت غرور و بدون عبرت‌گرفتن از سرانجام تجاوز انگلیس در افغانستان، به این کشورِ کفرشکن حمله نمود و در نتیجه آن را اشغال کرد، و به مدت نُه‌سال در افغانستان گلیم اشغال پهن بود و اشغال‌گر مستبد از هیچ نوع ظلم، ستم، تجاوز، غارت، وحشی‌گری، کشتن و به اسارت‌گرفتن مردم بی‌نوای افغانستان دریغ نکرد.
عساکر وحشی شوروی وقتی به یک شهر و منطقه حمله‌ور می‌شدند، تنها ساکنین آن محل هدف قرار نمی‌گرفتند، بلکه هر زنده‌جان و آبادی‌ای که در جلوی‌شان قرار می‌گرفت را نیز یا طعمهٔ آتش توپ می‌نمودند و یا زیر زنجیرهای تانک‌ها نقش بر زمین کرده و با خاک یک‌سانش می‌کردند. تجاوز و اشغال نُه‌سالهٔ شوروی، یک‌میلیون شهید، هزاران معلول، زخمی و مهاجر برجای گذاشت و از عساکر متجاوز شوروی نیز ۱۴ هزار نفر، به هلاکت رسیدند.
قیام مشروع، حق و جهاد مردم افغانستان در برابر عساکر وحشی و متجاوز شوروی، برای دفاع از خود و کشور با فتوا و معیت و حضور علمای این دیار شروع شد، و مردم این سرزمین، با ایثار و فداکاری و با دستانی خالی در مقابل دشمن تا دندان مسلح ایستادگی کردند و با نصرت الهی، گلیم شوروی اشغال‌گر را از افغانستان برچیدند و در ۲۶ دلو ۱۳۶۸، نیروهای شکست‌خوردهٔ ارتش سرخ از مسیر بندر حیرتان با وضعیتی وخیم از افغانستان خارج شدند. ژنرال بوریس گروموف، فرمانده عمومی نیروهای شوروی در افغانستان، درحال عبور از پل حیرتان، اعتراف کرد و گفت: «ورود ما به افغانستان یک اشتباه بزرگ بود، ما به نسل‌های آینده خواهیم گفت که هرگز این اشتباه را تکرار نکنند».
افغانستان کشوری است که مردمش طی یک‌قرن از سه آزمون بزرگ، نمرهٔ مثبت گرفته‌اند و رقیبان متجاوز بر خاک خود را، سیلی عبرت زده‌اند، تا پندی باشد برای آن‌عده از کشوری‌هایی که خیالِ تسخیر این سرزمین را در سر می‌پرورانند و یا چشم حرص و طمع به وَجَبی از این خاک دوخته‌اند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.