به شما چنان می‌گویند و شما چنین بگویید! 

در حقیقت این مکر و حیلهٔ‌‌‌ی‌ است که شخص می‌خواهد با فکر آرام بخوابد و با خودش چنین نجوا کند: خودشان سرزمینشان را فروختند، به من چه ربطی داره؟! 

 

۱- حتما به شما خواهند گفت: سرزمین خود را فروخته‌اید، برایشان بگو: ما سرزمین خود را نفروخته‌ایم، شما دروغ می‌گویید، مگر نمی‌بینید که چطور برای دفاع از سرزمین خود جلو‌ی جهانیان جان می‌دهیم، اگر تاریخ را جعلی می‌پندارید، زمان حال خودش یک حقیقت است که در آن زندگی می‌کنیم و قابل انکار نیست.

در حقیقت این مکر و حیلهٔ‌‌‌ی‌ است که شخص می‌خواهد با فکر آرام بخوابد و با خودش چنین نجوا کند: خودشان سرزمینشان را فروختند، به من چه ربطی داره؟!

اما تو حقیقت را همانند همگان می‌دانی که اگر قضیهٔ سزمین فروشی می‌بود، داستانش به دادگاه و قُضات حل‌وفصل می‌شد نه در میدان جنگ و قتال، دراین صورت صاحبان زمین به حق طلبی می‌پرداختند نه ابا عبیده، دلایل و سند خود را عرضه می‌کردند نه موشک الیاسین را!

 

۲- حتما برایت می‌گویند: مردم با آرامش و اطمینان ‌خاطر زندگی می‌کردند، به خورد و نوش خود ادامه می‌دادند؛ پس چرا جنگ و قتال، مگر ارزشش را دارد؟!

در پاسخشان بگو: این صفت حیوان است که غیر از خورد و نوش علوفه به چیزی دیگری نمی‌اندیشد!

 

اگر زندگی در حد برطرف کردن نیازهای انسانی(اکل و شرب) است، پس حال و ضع بیشتر انسان‌ها چه می‌شود؟ اگر زندگی لذت‌بخش است، پس مرگ برای آزادگان از زندگی بردگان لذت‌بخش‌تر است!

 

۳- حتما برایت می‌گویند: آیا مادران شما تربیت فرزند را می‌دانند، آیا می‌دانند که چطور فرزندانشان را تربیت کنند؟!

پس اگر می‌دانند، چرا فرزندانشان را شهادت می‌آموزند؟!

چرا آن زنانی که فرزندان کوچکشان کشته شده، بر علیه مقاومت خروج نکرده‌اند؟!

در جوابشان بگو: آیا آن زن دلیری که جلوی فرعون ایستاده و فرزندانش یکی بعد از دیگری در روغن داغ کباب می‌شدند، آیا عقلش ناقص بوده یا اینکه تمام مصائب دنیا در دیدگانش کاملا آسان گشته بود.

برایشان بگو: این مادران، همان خنساء‌های دیروز هستند، همان خنسائی که چهار فرزندش را در جنگ قادسیه در یک آن‌ واحد از دست داده، آیا آن مادر ناقص‌العقل بود؟ یا ایکنه غرور مهریه خون است، و یا فهم بسیار از امور برای بردگان دشوار است؟!

بازهم می‌گویند: شما برعلیه مقاومت شورش کنید، چه کسی این‌کار را می‌کند؟ مگر مقاومت ما از مریخ آمده تا بر ما حکم رانی کند؟! نه خیر، مقاومت از ما و خودمان هستیم، مقاومت فرزندان‌مان هستند، جنگجویان ما همان کسانی‌اند که ما آنها را تربیت کردیم، سلاح‌های‌مان همان است که ما آن را خریدیم یا اختراع کردییم، هیچ یکی از ما از جانش به‌سیر نیامده، بر عکس کسی که بر نقش و قدم مقاومت ما قدم بگذارد بر او افتخار می‌کنیم و او را بر شانه‌های خود حمل می‌کنیم، و کسی که ما را بد بپندارد ما هم او را بد پنداشته و هرکس از ما بیزاری بجوید ما هم از او بیزاری می‌کنیم!

 

۴- حتما برایت می‌گویند: بسیاری از علمای ثقه و بزرگ جهان اسلام دربارهٔ مقاومت شما چیزی نمی‌گویند[جهاد شما را مشروع نمی‌پندارند]. و در بارۀ ریخته شدن خون شما هم چیزی نمی‌گویند، معلومه که شما برحق نیستید، اگر برحق می‌بودید حتما چیزی می‌گفتند!

در جوابشان بگو: ما از چه زمانی حق را با رجال می‌شناسیم؟ ما رجال را با دین می‌شناسیم نه دین را با رجال. این را بدانید: آنهایی را که حقانی می‌پندارید، حقانی و قابل اعتماد نیستند!

آیا تاریخ بحران این امت را نخواندی، آیا نمی‌دانی که بیشتر از پنجاه عالم و فقیه در محضر معتصم بالله فتوای قتل امام احمدابن حنبل را صادر کرده بودند؟!

علمای حقانی از لابلای کتاب‌ها شناخته نمی‌شوند، بلکه از زندگی‌شان و از گفتار و کردارشان شناخته می‌شوند، امام احمدبن حنبل به خاطر کتاب مسندش معروف به «محی‌السنه» نگشته؛ بلکه بخاطر پایداری و استقامتش در برابر فتنه خلق قرآن محی‌السنه و امام اهل سنت قرارگرفته است.

 

۵- حتما برایت می‌گویند: رسانه‌ها آنها (مجاهدین و مبارزین بر علیه رژیم صهیونیسم) را قهرمان معرفی نمی‌کنند و اگر مثل قهرمانان ما می‌بودند، قهرمان معرفی می‌شدند!

در جواب بگو: هنگامی که عمر مختار دستگیر شد، روزنامه”برقه” با تیتر درشت نوشت: عمر مختار سرلشکر متمردین دستگیر شده است!

اگر میزان آسیب و اصلاح شما تنها شبکهٔ العربیه، اسکان نیوز و…است، دراین صورت برای شما بیشتر و بیشتر متاسفم از آن نوزادانی که تکه‌تکه شده از زیر آواره بیرون کرده می‌شود!

 

۶- حتما به شما می‌گویند: این همه قربانی چرا؟

در جوابشان بگو: اینها باذن‌الله شهید هستند نه قربانی!

ثبات و پایداری در دین و عقیده، آغاز عبادت است نه تجارت و پول دار آوردن!

اصحاب اُخدود همه با هم سوزانیده شدند؛ لذا آنهارا خداوند رستگاران نامید! حضرت سمیه در حالی نیزهٔ ابوجهل ملعون بر شرم‌گاهش اصابت کرد که هردو پایش در زمین میخ‌کوب شده بود؛ ازین رو ایشان اولین شهید در اسلام مسمی‌گشته است.

حضرت حمزه‌ابن عبدالمطلب و صهیب‌‌بن‌عمیر را قریش کشتند، ولی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم آنها را در روزی جنگ احد نکشته‌بود!

 

۷- حتما برایت می‌گویند: آیا نمی‌بینید که کودکان چطور گرسنه گشته‌اند و حتی برخی مردم از گرسنگی مرده‌ و جان می‌دهند؟!

 

در جواب بگو: اصحاب پیامبر و خانوادهٔ‌شان در روز غزوهٔ خندق گرسنه شده‌بودند، چه کسی آنها را در گرسنگی و تنگنا قرارداده‌بود؟ پیامبر خدا آنگاه شکمش را برهنه کرد که سنگ بسته است یا قریش و احزاب که بر آنها هجوم آورده و عرصه را تنگ کرده بودند؟

با وجود این همه سختی از تعظیم خدا دست بر نداشته بودند و در راه دین استوار بودند.

 

۸- حتما برایت می‌گویند: چطور این دو نیرو(اسرائیل و حماس) را با هم مقایسه می‌کنید و با آن دشمن قوی به جنگ می‌پردازید؟! چرا انسان تعقل نورزد و فکر نکند؟!

در جواب بگو: چرا رسول پاک (صلی‌الله‌علیه‌وسلم) در غزوه موته سه‌هزار نفر را در مقابل دوصدهزار نفر جنگجو فرستاد؟!

از جنگ یرموک و قادسیه چه می‌دانی، آیا عقل هم داری و تفاوت میان آن دو را سنجیده‌ای؟!

از غزوه بدر چیزی می‌دانی؟ مشرکین چهار برابر مسلمانان بودند! [می‌دانی عدد و عُدد ملاک نیست].

عزیزم جهاد یک فریضهٔ الهی است نه سفر و کوچیدن، قبل از اینکه برای آنها بگوی، چرا تنها می‌جنگید، از تمام امت اسلامی سؤال کن که چرا آنها (اهل غزه) را تک و تنها گذاشتند؟!

 

۹- حتما برایت می‌گویند: آنها خودشان سبب شعله‌ورشدن جنگ و مصیبت شده‌اند!

در جواب بگو: آنها می‌خواهند به جنگ که سالیان سال ادامه دارد و روزی هزار بار از قدسیان قربانی می‌گیرند؛ از دست دشمنان بزدل و پست‌فطرت، رهایی یابند.

و این را بدانند که انسان آزاد ایستاده بر پاهایش می‌میرد ولی جلوی‌ دشمن سرخم نمی‌کند.

 

۱۰- حتما برایت می‌گویند: تا چه وقت جنگ را می‌خواهید ادامه بدهید، مگر بس نیست؟

در جواب بگو: حَتَّىٰ یَحْکُمَ اللَّهُ بَیْنَنَا ۚ وَهُوَ خَیْرُ الْحَاکِمِینَ! تا زمانی فیصله و حکم خدا!

ما همان طوری که با نماز خدا را عبادت می‌کنیم، همانگونه ما خدا را با جهاد، صبر و ثبات عبادت می‌کنیم.

ما فرایضش را بجا می‌آوریم؛ اگر ما را نصرت و یاری کرد، این فضل و کرمش است و اگر ما را شهادت نصیب کرد این لطف و احسانش است؛ وظیفهٔ ما تلاش ورزیدن است و بس!

کسانی که می‌گویند پاداش جهاد همان است که فتح و نصرت را مجاهد در جلوی چشمانش مشاهده کند اشتباه محض است، حالا که حضرت سمیه و یاسر در حالی شهید شدند که تا هنوز در اسلام مسجدی برای عبادت بنا نشده بود!

حضرت حمزه و مصعب قبل از اینکه مردم را ببینند که فوج فوج در اسلام وارد می‌شوند؛ شهید شدند!