نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
امنیت، آزادی و آبادی همچون هوای بهاری‌ست که هرکس و هر جامعه‌ای می‌خواهد در فضای آن آزادانه و آبادانه زندگی کرده و از هر گُل و گلشن آن، از هر زیبایی آن، از هر نقش‌ونمای آن و از هر بوی خوش و معطر آن استشمام کرده و خود را معطر به عطر آن سازد. «چه صفایی دارد بهار آزادی، افسوس نه؛ بلکه صد افسوس گر ندانی قدر و بهای آزادی!».
مفهوم آزادی و استقلال
آزادی همان نعمت و هدیهٔ بزرگ خداوندی‌ست که برای آزاد و آباد زیستن انسان‌ها تقدیم‌شان گردیده است. ارزش و جایگاه آزادی و امنیت تا آن‌جاست که حضرت عمر -رضی‌الله‌عنه- می‌فرماید:
«متى استعبدتم الناسَ وقد ولدتهم أمهاتهم أحراراً؟» از چه زمانی مردمان را به بردگی گرفته‌اید، درحالی که آنها آزاده به دنیا آمده‌اند؟
آزادی و استقلال‌طلبی مفهومی‌ست که با تاروپود افغان‌ها گره خورده و تاریخ‌شان مملو از چنین شاهکارها است.
جایگاه امنیت و آزادی برای یک کشور
آزادی و امنیت در یک کشور و سرزمین به مثابهٔ سر برای تن و به‌عنوان بدنه برای یک جامعه و حتی برای تمام انسانیت و بشر می‌باشند. آزادی و امنیت چترش چنان گسترده است که از بهار آن، نه تنها انسان‌ها؛ بلکه خزندگان، پرندگان و درندگان هم لذت برده و احساس آرامش می‌کنند.
نسیم و باد بهار آزادی به هر سرزمین و کشوری که بوزد، آن سرزمین اگر خارستان هم باشد، تبدیل به گلستان می‌شود و رنج‌های دیرینهٔ ملتش التیام یافته و شفای دل رنج‌دیدگان وداغ‌دیدگان آن مرزوبوم قرار می‌گیرد.
بهای آزادی چیست؟
در کشور عزیز ما افغانستان، نسیم بهار آزادی بعد از سال‌ها جوروجفا، اشغال و تجاوز، هرج‌ومرج، ظلم و استبداد، وزیدن گرفته و اکنون درحال شکوفه‌زدن و تنومندشدن است.
البته آزادی و امنیت هم به آسانی به دست نمی‌آید، و درختش به ثمر نمی‌رسد تا زمانی که صاحبش رنج و تکلیف بسیاری نکشد. برای آزادی و برپایی نظام اسلامی باید سال‌ها زحمت کشید، خون داد، جان داد و مال هزینه کرد، تا این نعمت بی‌بدیل الهی جاری شده و بندگان خدا و تمام انسانیت در زیر چتر آن آزادانه نفس بکشند.
امروز خیلی از ملت‌ها آرزو دارند که مانند ما آزادانه و با امنیت زندگی کنند، اما آزادی را سرابی بیش نمی‌بینند!
آری! ما هم روزی آرزوی آزادی در سر می‌پروراندیم و برای آن تلاش می‌کردیم، تا اینکه این رویای دیرینهٔ ما متحقق شد و به آرزوی خود رسیدیم. پس ما ملت دین‌پرور افغان هم این را فراموش نکرده و به یاد داشته باشیم که این نعمت بزرگ رب‌العالمین، این آزادی و امنیت که اکنون در کشورمان حاکم است، بدون زحمت و به راحتی به دست نیامده و برای حصول آن هزاران شهید تقدیم این راه گردیده، هزاران خانه‌وکاشانه ویران شده، هزاران زن بیوه و هزاران طفل یتیم گشته‌اند.
آزادی و چالش‌های فراروی
به فضل خداوند متعال آزادی و امنیت در کشور ما جاری گشته و مردم ما با امنیت تمام به زندگی روزمرهٔ خود ادامه می‌دهند؛ اما چیزی که باید ما را بیدارتر کند، این است که حفاظت و پاس‌داری از یک کشور، مهم‌تر از فتح و آزادی آن است. چه بسا کشورهایی بوده که فتح شده‌اند ولی حاکمان‌شان نتوانسته‌اند پایه‌های حکومت را مستحکم و استوار نمایند، بنابراین دیری نگذشته که حکومت‌شان منحل شده و سرزمین از دستشان رفته است. پس می‌طلبد که بیشتر و بیشتر روی استقرار و استحکام پایه‌های اساسی حکومت و حکم‌رانی خود دقت داشته و برای مبارزه با چالش‌های فراروی‌مان آمادهٔ مبارزه و مقابله باشیم!
وظیفهٔ ما در قبال آزادی وطن
پس به پاس آزادی میهن و امنیت سرتاسری کشور و آبادانی وطن، نه تنها دولت، بلکه هر یکی از هم‌وطنان عزیزمان، در هر موقعیت و جایگاهی که قرار دارد، باید در حد توانش برای بهترشدن وضعیت میهن عزیزمان کوشش و تلاش ورزیده، و وطن‌مان را که حیثیت خانهٔ‌مان را دارد، آباد نموده، و برای بقای آزادی و آبادی آن از هیچ تلاشی دریغ نکند؛ چون آزادی و امنیت با مشارکت همگانی مثمر ثمر واقع می‌شود، و یک‌دست هیچ‌گاه صدا نخواهد داشت.
بیا تا خاک وطـن سرمهٔ چشمان کنیم
آزادی و آبادی را پیشهٔ هر افغان کنیم!
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.