بلاتکلیفی مترجمان افغان

توجه: مقالات وب‌سایت الاماره دری تنها نظر نویسندگان است و لزوماً دیدگاه این وب‌سایت نیست.

بعد از یورش کشورهای غربی و ناتو به افغانستان، افغان‌های زیادی فریب تبلیغات پرآب‌ولعاب غرب را خورده و در امر ضددینی – وطنی و اشغال کشور همراه و همکار غربی‌ها گشتند و با معاشی که می‌گرفتند، خوش بودند و با تمام وجود برای مهمانان ناخواندۀ غربی خدمت کرده و مایه می‌گذاشتند و دست به گردن آنان انداخته و با آنان عکس سِلفی می‌گرفتند  و اصلا گمان نمی‌کردند که این قهرمانان رویایی‌شان روزی شکست بخورند؛ اما این اتفاق افتاد و نیروهای تابه‌دندان مسلح غرب به زانو درآمده و با وارخطایی تمام افغانستان را ترک کردند و رهبری و ادارۀ کشور به دست امارت اسلامی افتاد.

این وقت بود که عرصه بر یاران جان‌نثار و میزبانان داخلی سربازان متجاوز تنگ شد.

هر چند که امارت اسلامی در اولین اقدام برای تمام نیروهای گذشته عفو اعلان کرده و پرونده‌های اتفاقات گذشته را در طاق نسیان گذاشته و آغوش خود را برای تمام باشندگان افغانستان باز گذاشت؛ اما شیفتگان غرب و علی‌الخصوص آمریکا، بار‌وبساط خویش را جمع کرده و فرار را بر قرار ترجیح داده و به کشورهای دیگر پناهنده شدند.

چنان‌که بیش از ۵۰۰۰۰ افغان در کشورهای مختلف از قبیل ایران و پاکستان پناه برده و منتظر هستند که ویزای ویژۀ مهاجرت آمریکا (SIV) شامل حال آن‌ها گشته و بتوانند با خاطری آسوده به دامان غرب پناه ببرند؛ اما الان که ترامپ سکان حکومت را در آمریکا به دست گرفته است واقعیت غرب را که برای خیلی از این فریب‌خوردگان در پشت ماسک زیبا مخفی شده بود، آشکار ساخت و معلوم شد که تمام وعده وعیدهای‌شان خیالی بیش نبوده‌اند.

 

ترامپ آمد و اعلان کرد که نمی‌تواند پناهندگی مترجمان افغان را بپذیرد.

 

ترامپ با این اعلان خود آب سردی را بر دستان همکاران افغان ریخت که در طول بیست سال اشغال، جان خود را سپر سربازان خارجی کرده بودند؛ ولی هم‌اکنون آمریکای متمدن به آنان پشت پا زده و حاضر به پذیرش آنان نیست.

همچنین ترامپ با این اقدام خود به مسلمانان آموخت که هیچ‌وقت به غیرمسلمانان اعتماد نکنند و آیۀ (لَن تَرضیٰ عَنکَ الیهودُ و لا النّصاریٰ حتیٰ تتّبعَ ملّتَهم) باری دیگر در میدان عمل برای همگان روشن گردید.