بر حذر باش ای فاتح!

احمد فارسی

مژده و نوید فتح در عقب دروازه‌ها در انتظار ورود به منزل است و ان شاء الله عن‌قریب چشمان ملت مظلوم و مردم رنجدیده که از دو دهه به این‌سو در آتش جنگ و اشغال از یکسو و ظلم و ستم اجیران داخلی از سوی دیگر می‌سوزند روشن می‌شود و پرچم آزادی بر قله‌های این کشور به اهتزاز در آمده و ریشه‌های فساد از بین خواهد رفت. اشغالگران می‌روند و اجیران داخلی آنان نیز بنا بر خیانت، دزدی و چپاولگری‌ای که در کشور کردند دیگر جای پایی در این دیار ندارند و مجبورند تا همراه با باداران خارجی خود بار و بستره ببندند و دوباره به رستورانت ها و وظایف قبلی خود برگردند.

کشور ان شاء الله عن‌قریب از شر این‌همه در امان می‌شود و فضای معطر صلح، امن و برادری بر اوضاع جنگ، فساد و اشغال حاکم می‌گردد؛ اما ای مجاهد فاتح! بر حذر باش که گمان کنی جهاد خاتمه یافت و مسئولیت تو تا به همین‌جا بود. مسئولیت تو در اینجا خاتمه نمی‌یابد بلکه ازاینجا مسئولیت سنگین و خطرناک دیگری آغاز می‌گردد. در اینجا جنگ با دشمن اشغالگر و اجیران داخلی ان شاء الله خاتمه می‌یابد مگر جنگ بزرگ‌تر و دشوارتر با غرور، خواهشات نفسانی و وسوسه‌های شیطانی آغاز می‌گردد. شاید بر تو گمانی غالب شود که تو فاتح هستی و باید با مردم برخورد و تعامل فاتحانه کنی و انتقام زخم‌ها، دردها و رنج‌های دو دهه گذشته را بگیری. این جنگی و میدانی است که فاتحان زیادی بعدازآنکه لشکرها و نیروهای قوی مادی را شکست داده‌اند در آن ناکام شده، سر تسلیم خم کرده‌اند و میدان را به دشمن مکار و دسایس شیطانی آن باختند. ای مجاهد فاتح! بر حذر باش که در دام نفس بیافتی و خون شهدای دو دهه، آرمان‌های خانواده‌های شهدا، آه و ناله ایتام و بیوه‌ها، امیدهای ملت زخمی و خسته و از همه مهم‌تر اخلاق اسلامی و ارشادات دینی را به هدر دهی.

اکنون هنگامی هر روز به‌سوی فتح قریب می‌شویم، قریه‌ها، ولسوالی‌ها و پایگاه‌ها پیهم به تصرف هم‌رزمانت می‌افتند، وقت آن فرا رسیده است تا آداب فتح و تعامل با مردم ساکن مناطق مفتوحه را بدانی تا مبادا فردا هنگام فتح و پیروزی با ارتکاب اشتباهی که به نظر تو کوچک و به نظر خداوند متعال خیلی سنگین باشد تمامی نتیجه و دستاوردهای جهاد مقدس را بر باد فنا دهی. ای مجاهد فاتح! باید بدانی که تمامی مردمی که در این مناطق زندگی می‌کنند و تمامی افرادی که در دوایر دولتی و یا مؤسسات غیردولتی کار می‌کردند مجرم نیستند. اکثریت قاطع این ملت اگرچه در مناطق تحت تسلط اشغالگران و اجیران داخلی آنان زندگی می‌کنند و یا هم بنا بر دلایل ناگزیری در ادارات ملکی دولت کار می‌کنند با دل‌وجان با مجاهدین بوده‌اند. آنان در دل شب به تو و هم‌رزمانت دعای نصرت و کامیابی و برای دشمنانت دعای ذلت، خواری و شکست کرده‌اند و امروز نتیجه همان دعاها، همان آه‌ و ناله‌ها، همان اشک‌ها و سجده‌هاست که تو فاتحانه، پیروزمندانه و سربلند وارد این مناطق می‌شوی. ای مجاهد فاتح! باید بدانی که این ملت از چهار دهه به این‌سو و بخصوص در دو دهه اخیر خیلی رنج و مشقت را متحمل شده است و شب‌های تاریک را به این امید به عقب گذرانده است که روشنی صبح آمدنی است و این روشنی آن را به‌سوی آفاق جدید زندگی می‌برد. باید بدانی که این ملت دیگر تحمل اندک رنجش، ظلم و ستم را ندارد و وقت آن فرا رسیده است تا لحظات آرامی و خوشی را سپری کند.

ای مجاهد فاتح! سیرت رسول اکرم صلی الله علیه وسلم را در هر گامی که به جلو می‌گذاری جلو چشمان خود حاضر بگردان و هرگز کاری انجام مده که در مخالفت با ارشادات نبوی صلی الله علیه وسلم بخصوص در مورد فاتحین بوده است. ای مجاهد فاتح! باید بدانی که بر اساس این رهنمایی‌ها، روز فتح روز مرحمت و شفقت بر مردم است نه روز انتقام، ظلم و ستم و انتقام‌گیری چنانچه رسول اکرم صلی الله علیه وسلم در جواب کسانی که در راه مکه گفتند که امروز روز انتقام و قصابی است فرمود که نخیر این روز، روز مرحمت و شفقت است. ای مجاهد فاتح! باید بدانی که رسول اکرم صلی الله علیه وسلم در روز فتح مکه با ابوسفیان سرسخت‌ترین دشمن اسلام را که از هیچ نوع ظلم در حق پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلم و پیروان وی دریغ نکرده بود و تا آخرین لحظه و توان خود در مقابل مسلمانان جنگیده بود چه نوع برخورد کرد. ابوسفیان به صفت یک اسیر و عسکر شکست‌خورده با ترس‌ولرز در مقابل رسول‌الله صلی الله علیه وسلم فاتح و پیروز میدان ایستاد و منتظر بود که حالا شمشیر انتقام و عدالت سرش را از تنش جدا می‌کند و خود را سزاوار آن نیز می‌دانست، مگر در مقابل این گمان و تصور، آواز خیلی نرم و مهربانی بالا می‌شود و می‌گوید: هلاکت بر تو باد ای ابوسفیان! آیا وقت آن فرانرسیده است که بدانی هیچ معبود برحق جز الله متعال نیست؟ هلاکت بر تو باد ای ابوسفیان آیا وقت آن فرانرسیده است که بدانی که من فرستاده الله متعال هستم. ابوسفیان با عجز و انکسار، با روحیه یک اسیر شکست‌خورده، لبان خشک همچو چوب و آواز لرزان می‌گوید که گواهی می‌دهم هیچ معبود برحق جز الله نیست و محمد فرستاده الله متعال است. اخلاق فاتحانه رسول اکرم صلی الله علیه وسلم نه‌تنها وی را اجازه انتقام نمی‌دهد بلکه می‌فرماید: هر که به خانه ابوسفیان داخل شد در امان است؛ و با این سخن خود شرف بیشتر به وی می‌بخشد.

ای مجاهد فاتح! باید بدانی که تو پیروی همین پیامبر هستی و هرگز اخلاق جنگی و تعامل فاتحانه او را فراموش نکنی. ای مجاهد فاتح! باید بدانی که خون یک فرد مسلمان و بی‌گناه باارزش‌تر از تمام دنیا در نزد پروردگار عالمیان است و ریختن خون یک فرد بی‌گناه مشابه به خاک و خون کشانیدن تمام مخلوقات است پس بر حذر باش که خون ناحقی را در مسرت، خوشی و غرور فتح بریزانی و همه دستاوردهای جهادی خود را بر باد دهی. ای مجاهد فاتح! باید بدانی که صدها بلکه هزارها تن کارمندان و مأمورین دولت با مجاهدین در تماس‌اند و همکاری دارند، بر حذر که به‌مجرد شک و شبهه و تنها به این دلیل که کارمند حکومت است دست به قتل و جنایت بزنی. قبل از ریختن یک قطره خون، صدها بار باید بیندیشی، اسناد واضح و آشکار به دست بیاوری، سپس موضوع را با بزرگان خود در میان گذاشته و بعد از اجازه رسمی وارد عمل شوی.

اگرچه مطمئناً امارت اسلامی و رهبری امین آن متوجه این موضوع خیلی مهم هستند و توصیه‌های لازمه را برای مجاهدین صادر نموده‌اند اما بازهم از باب تذکر و یاددهانی باید گفت که بزرگان فاتح و مسئولین گران‌قدر نیز باید این مسائل را جدا در نظر گیرند و توصیه‌های لازم و جدی برای مجاهدین خود کنند. مجاهدین از رده‌های رهبری و همین‌طور به‌تدریج تا رده‌های پائین همه باید بر این موضوع مهم و ارزنده توجه خاص داشته باشند. هیچ فردی نباید بدون تحقیق و تثبیت کامل و موافقت بزرگان ذیصلاح مورد هدف قرار گیرد و نه جاسوسان و کسانی که هنگام فتح با استفاده از نام و نشان فاتح وارد صحنه می‌گردند اجازه چنین اعمال ناشایسته که به‌پای مجاهدین خاتمه می‌یابد فرصت و اجازه یابند. ما در گذشته‌ها شاهد بودیم که خون‌های زیادی بنام تنظیم و به بهانه‌های مختلف ریخته شده و همین ظلم و ستم باعث شد که مدعیان جهاد بعد از فتح به بیراهه بروند، قربانی‌های صدها هزار مظلوم، شهدا، ایتام، بیوه‌ها، جهاد و هجرت را به هدر دهند و کشور را به بحرانی بکشانند که سال‌های متمادی در تاریکی‌های ظلم و ستم آنان بگذراند و راهی برای خروج از این بحران را نداشته باشد.

ای مجاهد فاتح! باید بدانی که میان مظلوم و پروردگار عالمیان هنگام دعا و شکایت از ظلم و ستم پرده و حجابی وجود ندارد و آه و ناله مظلوم مستقیماً به عرش رحمن مواصلت می‌کند. بر حذر که خدای ناخواسته با ارتکاب اندک اشتباه، تساهل و یا غفلت باعث شکست صفی شوی که در دو دهه اخیر صدها تکالیف و مشقت‌ها را متحمل شده است، قربانی‌های جانی و مالی هنگفتی تقدیم کرده است و از تمام نعمت‌ها، آسایش و آرامش زندگی محروم گردیده است. این‌همه را تنها برای رسیدن به هدف والا که همانا قیام حکومت عادل اسلامی و نفاذ احکام شریعت الهی می‌باشد، انجام داده است که نباید با عمل سلبی و منفی یکی دو نفر هدف به‌دست‌آمده از دست برود و خدای ناخواسته این حرکت و قیام محکوم به ظلم و استبداد گردد.

ای مجاهد فاتح! باید بدانی که یکی از اهداف مهم حرکت مقاومت و جهاد، دفاع از جان و مال مردم مظلوم است و مجاهدین این مسئولیت را بدوش گرفته‌اند و با خدای خود تعهد سپرده‌اند که اجازه ندهند احدی از افراد این ملت مورد ظلم، ستم و آزار اشغالگران و اجیران داخلی آنان قرار گیرند پس چگونه ممکن است که تحمل کنند فردی از داخل صف عملی را انجام دهد که این حرکت برای از بین بردن آن کمر همت بسته و با خدای خود تعهد سپرده است. بر حذر که مرتکب عملی شوی که نه‌تنها خود را از رحمات الهی و نتایج فتح و نصرتی که به فضل و منت الهی سپس دعا و همکاری همین مردم مظلوم به‌دست‌آمده است محروم‌سازی بلکه تمامی ملت را یک‌بار دیگر به‌سوی تاریکی، ظلم و وحشت سوق دهی و به‌این‌ترتیب باعث خشم و غضب الهی شوی که در آن صورت تنها ظالمان نه بلکه مردم عام دیگر نیز در آتش این خشم فرو خواهند رفت.

ای مجاهد فاتح! این نصیحت‌ها را نصب العین خود بگردان و بدان که الله متعال همیشه رقیب و حسیب تو است و کوچک‌ترین عمل اگرچه به‌اندازه ذره‌ای نیز باشد از علم او تعالی پنهان باقی نمی‌ماند، او تعالی به‌سوی تو می‌نگرد پس متوجه خود، هم‌رزمان، فرماندهان، امیر و بالاخره ملت مظلوم و ستمدیده باش، امیدها و آرزوهای همه را که اکنون همچو غنچه بوده و همه در انتظار شکفتن آن‌اند قبل از شکفتن پر پر مساز. الله حافظ و ناصرت باد

با سپاس از مجله حقیقت