ای اهل غزه! شکیبا باشید که وعدهٔ دیدارتان بهشت است

توجه: مقالات وب‌سایت الاماره دری تنها نظر نویسندگان است و لزوماً دیدگاه این وب‌سایت نیست.

آسمان در حال باریدن است، زمین پر از آب و گل‌آلود شده است، و آب‌های جمع‌شده وارد خیمه‌های آوارگان شده‌اند؛ آوارگانی که نه از نعمت گاز برخوردار هستند و نه از نعمت برق، نه چراغی برای روشن‌کردن دارند و نه هیزمی برای سوزاندن، و بدتر از آن اینکه باید با سرمای جان‌سوز و یخ‌بندان مهلک و کشنده مبارزه کنند، آن‌هم بدون کوچک‌ترین وسیله گرمایشی، فقط با لحاف و تشک کهنه و آب‌کشیده و نمناک، بر کف آب‌گرفته خیمه. باد سرد و سوزان هم بی‌توجه به تمام کمبودها در حال وزیدن است، و وزیدن آن چنان سرمایی را به جان انسان می‌اندازد که مغز استخوان را می‌سوزد و انسان را بی‌تاب می‌کند.

 

پدران مجروح و مادران محزون در این سرمای کشنده و خطرناک درد و رنج خود را فراموش کرده و تمام تلاش و کوشش آن‌ها مبارزه سرسختانه با پدیده بی‌رحم سرمای زمستان است؛ سرمایی که با تمام توان و شدت خود به میدان نبرد با ساکنان رنج‌دیده و ستم‌کشیده غزه وارد شده و مستانه می‌غرد و فریاد «هل من مبارز یبارزنی» سر می‌دهد و حریف می‌طلبد.

 

در آن طرف میدان مادران محزون و پدران رنج‌دیده و زحمتکش با دستانی خالی و با پتوهای کهنه و لباس‌های ژولیده و تکه‌پاره با شکمی گرسنه و قامتی خمیده در حال مبارزه هستند؛ مبارزه‌ای بسیار نابرابر و ناجوانمردانه، مبارزه‌ای بسیار ناعادلانه و ناسالم، چرا که (خدای نکرده) اگر پدران و مادران غزه در برابر سرمای سخت و طاقت‌فرسای زمستان شکست بخورند، آن وقت هزینه آن جان‌دادن و یخ‌بستن نوزادان و کودکان است؛ نوزادان معصوم و کودکان بی‌گناهی که بر اثر کمبود امکانات و نداشتن حداقل وسیله و ابزار گرمایشی، به راحتی تمام و خیلی زود اسیر پنجه سرما شده و زیر فشار آن یخ بسته و جان به جان‌آفرین می سپارند.

 

آری در این روزها و شب‌های بسیار سرد و این یخ‌بندان مهلک نوزادان، کودکان، پیرمردان و پیرزنان غزه یکی‌یکی تلف شده و دچار سرمازدگی شدید و گرفتار بیماری‌های عفونی مزمن شده و آرام‌آرام جان می‌دهند، در حالی که در ممالک اسلامی دور و نزدیک، هم مردم سرگرم زندگی خود هستند و هم سیاست‌مداران و رهبران مشغول حکومت‌داری و آبادی و رشد و ترقی روزافزون مملکت خود هستند و بسیاری از آنان نمی‌خواهند برای نجات جان اهل غزه کاری کنند. شاید هم برخی واقعاً می‌خواهند کمکی کنند و مساعدتی نمایند ولی توان انجام آن را ندارند.

 

به هر حال در سکوت مرگبار عالم اسلام، کودکان و نوزادان غزه در حال منجمد‌شدن و جان‌باختن هستند و کسی هم توان یا خیال کمک‌کردن به آنان را ندارد؛ اما به یاد داشته باشیم که این زمستان هم می‌رود و روسیاهی آن بر چهره همه سازمان‌های مدعی حمایت از حقوق بشر تا ابد خواهد ماند. این دوران بسیار سخت سپری خواهد شد و لکه ننگ آن بر صورت و سیمای افراد مسلمان‌نما باقی خواهد ماند؛ اما اهل غزه هم در برابر خدا روسفید و سربلند خواهند شد و هم در برابر چشمان جهانیان مقتدر و توانمند خواهند ماند، و عزت و احترام و سربلندی از آن اهل غزه خواهد شد، آن‌هایی که در گرمی و سردی شبانه‌روز، عزیزترین فرزندان و بهترین جگرگوشه‌های خود را فدای آرمان مقدس خود می‌کنند‌

 

سلام بر تمام شیرزنان، شیرمردان و شیر بچه‌های غزه!