نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
پس از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا و به‌قدرت‌رسیدن دوباره وی، همه دنیا شاهد گزافه‌گویی‌های روزانه وی است و می‌بیند که با لحنی طلبکارانه و تهدیدآمیز، دوست و دشمن را خطاب قرار داده و تصمیم‌های غیرمنطقی‌ای را اتخاذ می‌کند که: حمایت تمام‌قد از همه اقدامات جنایتکارانه و نسل‌کشی صهیونیست‌ها، تلاش برای کوچ اجباری، آواره‌سازی مردم غزه در کشورهای همسایه، اخراج مهاجران و پناهندگان و… برخی از تصمیمات جنجالی او هستند که از همان آغاز کار خود، به آن‌ها دامن زده است.
در مورد کشور عزیزمان نیز درخواست نامعقولی ارایه کرده و خواستار بازپس‌گیری ادوات و تجهیزات به‌جای مانده از ارتش شکست‌خورده آمریکا و همپیمانانش در افغانستان و به ویژه در پایگاه نظامی بگرام، شده است.
این درخواست که گاهی با زبان زور و تهدید و گاهی با زبان صلح و دیپلماسی مطرح می‌شود، کاملاً ظاهر و آشکار است که دخالت نامشروع در امور کشورهای مستقل محسوب شده و عملی‌کردن آن تقریباً ناممکن و بسیار بعید به نظر می‌رسد زیرا کشور اشغال‌گر در طول سال‌ها حضور نظامی‌اش، در حق مردم و ملت کشور اشغال‌شده جنایت‌های بسیاری مرتکب شده است؛ ده‌ها هزار نفر مردم بی‌گناه و غیر نظامی [اعم از زنان، کودکان و کهنسالان] را در حملات هدفمند یا یورش‌های کور شبانه به خاک‌وخون کشیده و بسیاری از مردم را به اتهام همکاری با مبارزان و مجاهدان دستگیر کرده و به زندان انداخته و تحت شدیدترین شکنجه‌های جسمی و روحی قرار داده است، زیرساخت‌های کشور را با بمباردمان‌های وحشیانه، نیست‌ونابود کرده، منابع و ثروت‌های ملی را به سرقت برده و سال‌های‌سال به زور اسلحه و با زبان تهدید، بر مردم مظلوم حکم‌رانی کرده است.
حال که فرزندان مومن، متعهد، غیور، مبارز و مجاهد این کشور با سال‌ها شکیبایی در برابر همه مشکلات و صبوری در برابر همه کمبودها، مزد جان‌فدایی خود در میدان نبرد و پاداش صبوری خود در میدان سیاست را گرفته‌اند و توانسته‌اند دست همه اشغال‌گران و حامیان آنان را از کشور کوتاه کنند و کشور را از لوث وجود آنان پاکسازی کنند، قطعاً در برابر این تهدید خواهند ایستاد و در برابر حاکمان زورگو و متکبر سر تسلیم فرود نخواهند آورد.
آری تجربه ثابت کرده است که مجاهدان و مبارزان در ضعیف‌ترین حالت خود با کمترین وسایل مورد نیاز با کمترین هزینه با اسلحه‌های بسیار معمولی و قدیمی، با لباس‌ها و کفش‌های فرسوده و شکم‌های گرسنه، در برابر همه ابرقدرت‌های جهان و برخی از همسایگان خیانتکار ایستاده و با صبر و شکیبایی فراوان و غیر قابل وصف ایستادند، مبارزه کردند، شهید دادند، اعضای بدن خود را از دست دادند و مجروح شدند و به اسارت درآمدند و در بدنام‌ترین زندان‌های جهان توسط بی‌رحم‌ترین بازجویان شکنجه شدند؛ اما زیر بار سخنان زور و خواسته‌های نامشروع آنان قرار نگرفتند، بلکه از صفر شروع کردند، همه مشکلات و مصایب را با جان و دل خریدند و با شکیبایی شگفت‌آوری روز‌به‌روز رشد کردند و آرام‌آرام به موفقیت‌های زیادی دست یافتند، تا اینکه قدرت و توان دشمن در برابر صبر و شکیبایی آنان عاجز و ناتوان ماند و مجبور به مذاکره و مصالحه شدند و در نهایت با امضای توافق‌نامه رسمی، مجبور به خروج از کشور و پایان‌دادن به اشغال بیست‌سالهٔ خویش شدند.
آری، اگر در افغانستان و پایگاه‌های نظامی بگرام و… اسلحه، امکانات و ادواتی به‌جای مانده است، نتیجه این توافق‌نامه رسمی و قانونی است که خود سران سیاسی و نظامی آمریکا در حضور سیاست‌مداران افغان و در جمع میانجی‌گران کشورهای مختلف امضا کرده و در برابر خواست و اراده ملت و مردم افغانستان تسلیم شده و کشور را در اختیار فرزندان برومند و مبارز آن قرار دادند.
از نظر سیاسی و دیپلماتیک و طبق عرف بین‌المللی همه کشورهای طرف قرارداد، ملزم به رعایت مواد تعیین‌شده هستند. پس از فتح کابل و استقرار امارت اسلامی در سراسر افغانستان، این نظام به عنوان تنها حکومت قانونی کشور است و باید همه کشورهای جهان به حاکمیت آن احترام بگذارند و از دخالت در امور آن پرهیز کنند و از هرگونه درخواست نامشروع و غیر قانونی خودداری کنند.
امارت اسلامی که بیش از بیست‌سال در سنگر جهاد و مبارزه با زیاده‌خواهی ابرقدرت‌های جهانی جنگیده و در برابر زورگویی و اشغال‌گری آنان استقامت و پایمردی نموده و حتی یک وجب خاک کشور را به اجنبی نداده است و در این مسیر ده‌ها هزار قربانی داده و از جان و مال و اعتبار خود هزینه کرده است، قطعاً در برابر هرگونه تعرض و یورش باز هم ایستادگی و مقاومت خواهد نمود و بدون هیچ گونه ترس و هراسی از تمامیت ارضی کشور حفاظت و حمایت خواهد کرد.
فعلا با توجه به توصیه عالیقدر امیرالمومنین به صبر، استقامت، پایمردی و آمادگی در همه زمینه‌ها به مسیر خویش ادامه خواهد داد و قربانی هیاهو و جنجال‌های بی‌فایده نخواهد شد.
منظور از صبر و پایمردی؛ یعنی ادامه‌دادن مسیر برای رسیدن به هدف، با وجود کمبود امکانات و یاری‌نکردن ابزارهای لازم، نه ذلت‌پذیری و سرخم‌کردن در برابر یاوه‌گویی!
آری صبر و تحملی که اسلام و قرآن به ما می‌آموزند آن است که در برابر ناملایمات و کمبودهای روزگار، بازهم برای رسیدن به هدف، آرام‌آرام مسیر درست را بپیماییم و مشقت و سختی را به جان بخریم، و با کاستی‌ها و نداشته‌های خود کنار بیاییم، بهانه‌جویی نکنیم، غفلت نورزیم، آه و افسوس نخوریم و زانوی غم بغل نگیریم. آری چنین صبری کلید حل مشکلات است که همت مردان را بالا برده و سختی را از وجودشان می‌زداید و آنان را روزی به سر منزل مقصود خواهد رساند.
اما باید دانست و باور کرد که معنای صبر در آموزه‌های اسلامی هرگز این نیست که در برابر ظلم و ستم و تجاوز دشمنان، چشم‌های‌مان را بسته و سخنی بر زبان نیاوریم و سر تسلیم فرود آورده و شکست، حقارت و ذلت را بپذیریم.
آری فعلا امارت اسلامی صبر را پیشه خود ساخته و با استقامت و پایمردی، توان و نیروی خود را برای مقابله با هر گونه حادثه تقویت خواهد نمود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.