از نا امید شدن تا ترساندن

استاد محمد

چند روز قبل امرالله صالح در تماس صوتی به یک تن از اعضای پارلمانِ اداره کابل هشدار خیلی تند مبنی بر اینکه چرا این عضو پارلمان عساکر اداره کابل را تشویق به تسلیمی می‌کند؛ داد. از نوار صوتی نشر شده معلوم می‌شد که صدا از جانب صالح ضبط شده و بعد به رسانه‌ها ارسال شده است و رسانه‌ها تا حدی توان به پخش و نشر آن کوشید. روز قبل صالح نیز به تسلیم شده‌گان اداره کابل هشدار داد و در صفحه فیسبوکش نوشت: «یک تعداد از منسوبینی که تن به ذلت داده و به طالب تسلیم شده بودند و با خط های راهداری امضا شده توسط تروریستان  میخواستند به پاکستان بگریزند دستگیر گردیدند. جزییات در روز های بعد با ملت شریک میشود. حساب گم نمیشود».

این نوع برخورد و این نوع سخنان، درماندگی و ناامیدی اداره کابل را به وضوح نشان می‌دهد. زیرا اداره کابل از آمریکا و شرکای آن در راستای کمک نظامی جواب دریافت نموده و روسیه نیز اداره کابل را متهم به ریا کاری و دروغ پردازی کرد، یعنی جهان حقیقت اداره کابل را دانسته و اداره کابل نیز موقف و جایگاه پایین و ناچیز خود را نزد جهان درک نموده و از طرف دیگر سطح فتوحات و روال جنگی طالبان خیلی بلند بوده و هرروز به ده‌ها و صد‌ها کارمندان و نظامیان اداره کابل به طالبان تسلیم می‌شوند، چنین حالت برای اداره کابل خیلی سخت تمام شده و اینک جز ترساندن نظامیان و کارمندان اداره خود دیگر راهی را برای مبارزه با طالب نمی‌بینند و از همین جهت است که امرالله صالح با هشدارهای احساساتی و بچه‌گانه اش فضای ترس و وحشت را میان نظامیان شان ایجاد می‌کند تا اینها از زندانی شدن و به اصطلاح صالح از جهنم فرستادن بترسند و دیگر با طالبان نه پیوندند.

تمام کارمندان و نظامیان اداره کابل حقیقت این دسیسه‌ها را باید درک کنند و سخنان صالح و امثال صالح را درماندگی و بی‌چاره‌گی آنها دانسته و به تسلیمی و پیوستن خودشان با مجاهدین امارت اسلامی ادامه بدهند و خودشان را در معرض جنگ و خانواده شان را در گلیم غم ننشانند.