از فساد در جمهوریت تا عدالت در امارت اسلامی برای زنان

وضعیت زنان پاکدامن در افغانستان و صیانت و نگهداری آبروی آنان تحت رهبری امارت اسلامی از هر زمانی محفوظ تر است. در دوران کابوس‌وار جمهوریت اگر کدام زن پاکدامنی کارش به بعضی از ادارات می‌افتاد و اگر هم این قشر از زنان از روی ناچاری مجبور می‌شدند تا به کدام ریاست بروند، چشم‌های ناپاک بی‌شماری به آنان دوخته شده و آنان را می‌پالیدند و این دسته از زنان مسکین، آرامش و امنیت نداشتند و اگر هم جهت دادرسی به جایی رفته و شکایت می‌کردند، شکایت‌شان به جایی نمی‌رسید و مانند از باران فرار کردن و زیر ناودان ایستادن بود.

دولت جمهوریت با مشورۀ باداران خویش خانه‌های بی‌بنیاد و بی‌اساسی را به نام خانۀ امن در گوشه‌وکنار افغانستان ساخته بودند و زنان ساده‌لوح را با بهانه‌های واهی به این خانه‌های ناامن می‌کشاندند و بنابر اعترافات خود آن‌ زنان فریب‌خورده، بارها مورد تعرض قرار می‌گرفتند و خانۀ‌های موهوم امن برای آن مسکینان به کلبه‌های وحشت تبدیل می‌گشت که یاد خاطرۀ وحشتناک آن، هیچ وقت از اذهان رنج‌دیدۀ آن‌ها پاک نمی‌گشت و کام‌شان را برای همیشه تلخ نگه داشته بود.

خانه‌های امن تبدیل به خانه‌های فسادی گشته بودند که در راستای اهداف غرب و ترویج فساد و فحشا، به عنوان خانه‌های آسایش فعالیت می‌کردند اما اسباب بی‌حیایی و عیاشی را برای شهوت‌پرستان مهیا می‌کردند.

آن دوران هر چه بود با ظلم و جفاهایش در حق زنان مظلوم به پایان رسید و حکومتی اسلامی با شعار‌های اسلامی پا به صحنۀ حکومت‌داری گذاشت و در قامت حکومتی ظاهر گردید که اجازه نمی‌دهد هیچ مردی در حق کدام زنی مرتکب جنایت بشود و محاکم امارت اسلامی تا آخرین حد ممکن حقوق زنان مظلوم را از شخص و اشخاص ظالم می‌گیرد.

چنان‌که امارات اسلامی با پیروی از قوانین اسلامی توانسته است در همین شش ماه آخر  به ۱۰۰۰ پرونده، خشونت فیزیکی و روانی علیه زنان رسیدگی بکند و از حقوق آنان دفاع بکند و ظالمین را به سزای اعمالشان برساند.

همچنین امارت اسلامی بعد از روی کار آمدن توانسته است تقریبا از پنج هزار ازدواج اجباری که در مقابل اکراه خانواده بوده است و یا هم اولیای زن در مقابل دریافت پول و بدون رضایت زن او را وادار به قبول چنین عقدی کرده‌اند جلوگیری بکند؛ چنان‌که در بعضی از مناطق و بین بعضی فامیل‌های افغانستان معمول است که وارثان زن بدون در نظرگرفتن رأی و دیدگاه زن، او را طبق میل خویش به نکاح هر کسی خواستند درمی‌آورند و مهریۀ آن دختر را به جیب خود می‌زنند که امارت اسلامی با این روش غیراسلامی به مبارزه برخواسته است و حق تصمیم‌گیری در این مسائل را به زن مربوطه واگذار می‌کند.

امارت اسلامی در همین مدت توانسته است با فعالیت‌های بی‌وقفۀ وزارت امر به معروف و نهی از منکر، حقوق تقریبا ۲۰ هزار زن را در مسألۀ میراث و مهریه به آن‌ها برگرداند؛ زنانی که به خاطر عنعنات بی‌جای عرفی و غیرشرعی از حق میراث و در بعضی موارد از حق مهریه محروم  گردیده بودند که اهل خانواده و نزدیکان درجۀ یک، آن‌ها را از این حقوق بدیهی‌شان محروم کرده بودند، ولی با پیگیری‌های وزارت مذکوره این تعداد از زنان توانسته‌اند به حقوق خود برسند.

امارت اسلامی هم‌چنان به قانون دادن حقوق زنان پایبند است و می‌خواهد با اجرای شریعت اسلامی حق هیچ زنی پایمال نگردد.