از سود مالیات، تا جلب رضایت مردم

در دنیای مدرن امروزی، بحث مالیات یکی از موضوعات مهم و حیاتی هر کشوری است، که دولت‌ها طبق مصوبات و قوانین داخلی خود، آن را بر مردم تحمیل می‌کنند. مالیات در واقع یک امر اجباری بوده و هیچ فردی را از آن گریزی نیست، و شخص متخلف، طبق قوانین کشور، به مجازات‌های سنگینی همچون حبس و جریمه، محکوم خواهد شد.

درآمد به‌دست‌آمده از مالیات، موجب افزایش اقتصاد کشور شده و باید به وسیلهٔ آن، نیازهای عمومی و دولتی تأمین شوند، و بدین ترتیب، تحمیل مالیات بر مردم، در کنار این‌که باعث تکدر خاطرشان می‌شود، در اقتصاد کشورها نقش بسزایی دارد، به‌ویژه در اقتصاد دولت‌های نوپا که جهت رشد اقتصادی‌شان، به چنین اموالی خیلی نیاز دارند.

با توجه به سودمندبودن مالیات برای کشورها، خیلی کم اتفاق می‌افتد که دولتی ملت خود را از پرداخت مالیات معاف بکند، به‌ویژه دولتی که برای بهبود اوضاع خود، به درآمدی فراتر از پول مالیات نیاز دارد؛ اما با وجود این‌همه، بزرگان امارت اسلامی با تصمیم اخیر خود، مبنی بر معافیت مالیات، باعث خرسندی ملت رنج‌دیدهٔ خود شدند.

امارت‌ اسلامی افغانستان، با وجود این‌که جهت جبران کم‌بودی‌های داخلی، بیش از هر دولتی به چنین درآمدی نیاز داشت، بازهم به آن توجه نکرده و آن را معاف کرد، تا به ملت عزیزمان بفهماند که این نظام اسلامی، دنبال مال‌پروری بی‌جا و باج‌گیری از مردم نیست، بلکه بزرگان این نظام همواره در تلاش این هستند تا باعث آسایش و آسودگی مردم قرار گیرند.

با این تصمیم دلسوزانهٔ عالی‌قدر امیرالمؤمنین حفظه الله ظاهر شد که امارت اسلامی دنبال جلب مال نه، بلکه دنبال جلب رضایت مردم خویش بوده، و همواره کاری را دنبال خواهد کرد که باعث رضایت، دل‌گرمی و خرسندی مردم قرار گیرد، اگرچه آن کار و تصمیم، تا حدی به ضرر دولت تمام شود؛ زیرا مردم اساس دولت‌اند و راضی‌نگه‌داشتن‌شان به مراتب از هر چیزی بهتر و مقدم‌تر است.

امارت‌ اسلامی با این تصمیم، از میان مال و مردم، مردم را انتخاب کرد و باعث خرسندی‌شان گشت، و این تصمیم معقول آن، به زودی خیرات، برکات و ارزانی بی‌سابقه‌ای را به دنبال خواهد.