نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
می‌نویسم تا تلنگری باشد برای آنانی که روزی فکر می‌کردند، امارت اسلامی توانایی کنترل اوضاع را ندارد و نمی‌تواند در برابر مشکلات داخلی استقامت کند. برای آنانی که فکر می‌کردند، امارت اسلامی توانایی ادارهٔ مملکت را ندارد و به‌زودی مردم علیه آن می‌شورند. برای آنانی که گمان می‌کردند، امارت اسلامی تا ابد در انزوای کُشنده و شکننده باقی خواهد ماند و هیچ‌کسی آن را به رسمیت نخواهد شناخت. برای آنانی که ادعا می‌کردند مسئولین امارت اسلامی نمی‌توانند در مصاف کشورهای جهان قرار بگیرند و نمی‌توانند در کنفرانس‌های بین‌المللی و جهانی شرکت کنند و صدایِ مردم‌شان باشند.
بلی، این مردی که با قامت افراشته و همت بلند در کنار رئیسان و نخست‌وزیران کشورها ایستاده است، رادمردی از جمع آنانی است که تمام این گمانه‌زنی‌ها در موردشان وجود داشت. جزو کسانی است که سالیان‌سال در برابر ابرقدرت‌های جهان، برای آزادی وطن‌شان جهاد و مبارزه کردند و نگذاشتند وطن‌شان زیر یوغ ستم‌گران و مستکبران باشد. مردی که سال‌ها در زندان‌های ددمنشان زجر کشید؛ اما همتش سست نشد و ترس به دلش راه نیافت؛ بلکه بعد از آزادی قوی‌تر از قبل برخاست و به پیکار و مبارزه پرداخت.
ابرمردی که در مذاکرات دوحه، نقش کلیدی ایفا کرد و در برابر نمایندگان آمریکا ایستادگی کرد و تمام خواسته‌های امارت اسلامی را به آنان قبولاند و بالآخره پیمان دوحه را که بر خروج فوری ارتش آمریکا از افغانستان تأکید داشت، امضا کرد.
مردی که با گام‌های استوار توانست در بخش‌های مهم اقتصادی نقش داشته باشد و با تشویق خود تاجران و سرمایه‌گذاران را فراخواند و برای سرمایه‌گذاری‌شان در کشور زمینه را فراهم ساخت.
مرد سیاست و اقتصاد که در مهم‌ترین مجامع بین‌المللی و فورم‌های جهانی شرکت می‌کند و پیام امارت اسلامی را به گوش سران ممالک می‌رساند و با صدای رسا به آنان گوش‌زد می‌کند که سیاست ما متوازن و اقتصادمحور است. ما در تلاشیم تا باری دیگر کشورمان را به جایگاه اصلی و واقعی آن برسانیم.
معاون اقتصادی رئیس‌الوزرای افغانستان؛ ملا عبدالغنی برادر را می‌گویم؛ کسی که با سخنان حکمت‌آمیز، مذاکرات قوی، دلایل مستحکم و همت والایش بسیاری را بهت‌زده کرد؛ کسی که نخست‌وزیران به استقبال او می‌شتابند، رؤسای جمهور با او دست می‌دهند، او را در آغوش می‌گیرند و از او به گرمی پذیرایی می‌کنند؛ معاونی که در جلسات رئیسان شرکت می‌کند، آنان را خطاب کرده و با آنان صحبت می‌کند و صدای مردمش را به گوش آنان می‌رساند.
مردی که مدتی قبل به شانزدهمین فورم اقتصادی بین‌المللی کازان دعوت شد و در آن‌جا به ایراد سخن پرداخت و امروز در هفدهمین نشست سران سازمان همکاری‌های اقتصادی (ایکو) شرکت کرده و اعلان داشت که افغانستان فرصت‌هایی را برای همکاری و اتصال منطقه‌ای مبتنی بر اصول اسلامی ایجاد کرده است و تلاش دارد تا این فرصت‌ها را از طریق پروژه‌های مشترک اقتصادی، فرهنگی و استراتژیک با کشورهای عضو ایکو عملی کند.
افغانستان از پروژه‌های منطقه‌ای از جمله، خط‌آهن مزارشریف – هرات – کندهار، تاپی، دهلیز شمال – جنوب و راه لاجورد برای تقویت همکاری‌های اقتصادی و ترانزیتی استفاده می‌کند.
ایشان در بخشی از سخنان خود در این نشست گفت، کشورش برای برگزاری نشست بعدی سران ایکو آمادگی کامل دارد.
این مرد بزرگ، فردا به امید خدا در نشست‌های مهم‌تر و عمده‌تر شرکت خواهد کرد و پیام کشورش را به آنان خواهد رساند.
این مرد تنها، یکی از آن گروه است؛ مردانی که بیست‌سال جهاد و مبارزه و تلاش برای آزادی وطن، آنان را ورزیده و به آنان آموخت که چگونه کشورشان را اداره کنند. ایشان در آن میدان خوب درخشیدند و نقش آفریدند و در این میدان جدید که میدان سیاست و حکومت‌داری است، نیز خواهند درخشید. ان‌شاء‌الله.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.