صفحه نخست سخن روز / مقالات و ديدگاها
  • انتشار : جوزا ۱۸, ۱۳۹۶ - 12:14 بعد از ظهر
  • کد خبر : 56945
  • مشاهده : 614

    • آیا نشست پروسهء کابل در واقعیت برای صلح بود ؟

    روز گذشته ( ۶ جون ) ، یک بخش حکومت اختلافی کابل به رهبری غنی و اتمر نشستی را به عنوان « پروسهء کابل » در شهر کابل میزبانی کردند. درین نشست بر علاوه از نمایندگان کشورهای همسایه، چهره های شماری از کشورهای گمنام و دور افتاده و نیز گماشتگان بعض این جی او ها […]

    روز گذشته ( ۶ جون ) ، یک بخش حکومت اختلافی کابل به رهبری غنی و اتمر نشستی را به عنوان « پروسهء کابل » در شهر کابل میزبانی کردند. درین نشست بر علاوه از نمایندگان کشورهای همسایه، چهره های شماری از کشورهای گمنام و دور افتاده و نیز گماشتگان بعض این جی او ها شرکت داشتند .
     
    امریکا که بنیادگذار این رژیم است نماینده ای درین کنفرانس نداشت و نه هم کشورهای عمده و مطرح درین نشست سهم گرفتند ، امریکا چند روز پیش به رسانه ها گفته بود : اگر رژیم کابل تصمیم برگزاری نشستی را دارد امریکا همکاری خواهد کرد ، رژیم کابل شاید این حرفهای امریکا را بسنده دانست ، در حالیکه امریکا و کشورهای عمدهء ناتو حالا به رژیم کابل هرگز اهمیت نمی دهند و نه هم به این رژیم باور دارند ، آن ها به دلایل فساد ، بی ثباتی و کشمکش های روز افزون داخلی از رژیم کابل نا امید شده اند .
     
    رژیم کابل نیز پس از بی توجهی امریکا دچار سراسیمگی شده است و هراس دارد مبادا کمکهای دالری کاهش یابد و یا متوقف گردد ، از نگاه تحلیل گران ، بد بینی های داخلی از عوامل عمدهء بی توجهی سرپرستان خارجی رژیم و احتمال بند شدن کمکهای مالی است ، یکی از اهداف نشستِ روز گذشته نیز همین بود که رژیم مزدور چطور بتواند راه های بدیل برای جلب کمکهای دالری پیدا بکند ، تا رژیمِ متزلزل و رو به زوال ادامه یابد و آتش بدبختی ها را در کشور داغ نگهدارد .
     
    اشرف غنی گرچه اجندای نشست را صلح با طالبان خواند ، اما واقعیت اینست که حرفهای وی هرگز نشان دهندهء ارادهء صلح نبود ، وی همان حرفهای تکراری و دور از عمل را که برای فریب دهی مردم افغانستان و جامعهء جهانی زمزمه می کند بار دیگر تکرار کرد ، غنی گفت : برای طالبان تا یک مدت کوتاه فرصت می دهم که آمادهء صلح شوند ، اگر آن ها از فرصت استفاده نکردند آمادهء خشم و تهدیدهای دوستان بین المللی ما باشند ، غنی از طالبان خواهان صلح بود و لیکن در عین حال به پاکستان خطاب می کرد که پیش بیاید و برای صلح میکانیزم بسازد ، تا صلح به وجود بیاید .
     
    غنی افزود : ما صلح می کنیم ، اما گمان نکنید که در اثر زور و فشار صلح می کنم ، وی در طی سخنرانی خود چند هشدار دیگر هم داد ، هشدارهایی دور از واقعیت بود و دور از امکان عمل ، غنی شاید این فکر را هم نکرده بود که آیا لهجهء وی مناسب با دعوت برای صلح است یا خیر ؟ ، غنی این حرف ها را در در حضورداشت نمایندگان بیش از ۲۵ کشور ابراز کرد ، در حالیکه رئیس اجرائیهء رژیم در نشست اشتراک نداشت و نیز وزیر خارجه با چند تن وزراء و مقامات بلند پایه در چند متری ارگ در کمپ احتجاجی شریک بودند ، آن ها رژیم خود را بی کفایت ، نا اهل و ناکام می خوانند و از غنی خواهان تشکیل دولت موقت هستند ، این یک داغ شرم آور دیگر بر پیکر رژیم است .
     
    پس آیا « پروسهء کابل » در چنین فضاء کدام مؤثریت دارد ؟ ، آیا با چنین طرز گفتار و نبود میکانیزم ممکن است صلح بیاید ؟ ،  بالاخره ، آیا هدف از نشست پروسهء کابل در واقعیت تلاش برای حل و بیرون رفت از فاجعهء افغانستان بود ؟ ، نه هرگز نه .
    برچسب ها

    این مطلب بدون برچسب می باشد.