نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
آزادی ظاهراً یک کلمه پنج حرفی معمولی است اما از نظر معنوی درس و مکتب یک زندگی کامل است. خداوند متعال عشق فطری به آزادی را در هر موجود زنده‌ای آفریده است حتی فراتر از انسان‌ها و حیوانات، گیاهان نیز این حس را دارند که پس از جوانه زدن در هر زمین سخت و خاکی به دنبال راهی برای شاخه‌ها می‌گردند و نمی‌خواهند محدود شوند. از آنجایی که انسان آزاد به دنیا می‌آید، باید آزادانه زندگی کند و بدون خالق خود در برابر بندگی و بردگی دیگری سر فرود نیاورد.
دین مبارک ما اسلام، دین فطرت و نجات انسان از بردگی است، دینی که بیش از هزار و چهارصد سال پیش انسان را از خدایان آفریده‌ی دستان و اندیشه‌های خود آزاد دانست و فقط به سوی عبادت یک خداوند واقعی و جاودان او را فرا خواند. ملت فقیر افغانستان که در قرن معاصر بارها و بارها با تهاجمات و وحشت‌های ابرقدرت‌ها و مهاجمان بین‌المللی روبرو شد، ارزش و احترام آزادی را بهتر از همه‌گان می‌داند زیرا کوه‌های سر به فلک کشیده، طبیعت آزاد و فرهنگ ملی این کشور درس آزادی، دلاوری و غرور تعلیم می‌نماید و یک لحظه زندگی آزاد را بهتر از صد سال بردگی می‌خواند. این همان چیزی است که آقای پسرلی صاحب گفته است:
یوه شپه لکه شمعه هسکه غاړه ژوند
ارزی خدایږو سل کاله عادی ورځې
تهاجم اخیر به افغانستان و اشغال ۲۰ سالهی آن شدیدترین و رنگین‌ترین شکل استعمار و اشغالگری معاصر بود که در عین حال از تکنالوژی مدرن نظامی، تبلیغات، اتباع خارجی اصالتاً افغان و بردگان داخلی کشور جهت تطبیق و مشروعیت آن استفاده می‌شد و پشت‌سر آن حمایت کامل و مستقیم شرکت‌های یهودی، تجار غربی و کمپنی‌های مغرضانه بین‌المللی مانند بلک‌واتر وجود داشت.
بخش عمده‌ای از مطرح شدن استعمار و اشغالگری معاصر، جنگ فکری و فرهنگی بود که تحت عنوان تعدادی از رسانه‌ها، احزاب سیاسی، فعالیت‌های مدنی و سازمان‌ها به گونه‌ای انجام می‌شد که زهر درازمدت آن به خاطر شیرینی ظاهری آن قابل درک هر کس نبود اما کسانی که می‌فهمیدند و سعی می‌کردند جلوی آنها را بگیرند و در میدان‌های پنهان و آشکار مبارزه در مقابل آنها قرار گیرند؛ با نام‌ها و لقب‌های مختلفی مانند تروریست، دشمن صلح و کشور، بیگانه‌گان و حتی نادانان، مخالفان زندگی و عقب‌ماندگان صدا می‌شدند.
از آنجائیکه تمام اقدامات اتحاد اروپا و آمریکا در عرصه‌های سیاسی، فکری و نظامی رسوا شده و با شکست مواجه شدند، صفحه جدیدی در صفحات تاریخ معاصر افغانستان گشوده شد و بار دیگر به برکت فداکاری‌ها و مجاهدت‌ها خداوند تحفه بزرگ آزادی و کامیابی را عطا کرد؛ به‌همین دلیل این روز درس‌های خاصی دارد که نباید فراموش شود. پس از آزادی نظامی و سیاسی، حفظ ثبات و آزادی فکری و فرهنگی یک فرآیند دراز مدت است و اولین درس آزادی این‌ست که خلأهای فکری و فرهنگی که مهاجمان با استفاده عمومی از آن به عنوان نقطه‌های ضعف به خود جای پای می‌یابند، باید پر شوند.
در بسیاری از نبردهای آزادی پیش آمده است که آزادی‌خواهان پس از کسب آزادی مغرور شده‌اند؛ مسیر اصلی خود را در مسایل قدرت، پول و مناصب فراموش کرده‌اند و درختی که به میوه آزادی رسیده بود، بار دیگر باد خزان بی‌تفاوتی و ناسپاسی بر آن وزیده است که نمونه خوب آن، اقدامات رهبران جهادی سابق پس از جهاد علیه روس‌ها و مشکلاتی بود که دوباره رخ داد، بنابر این باید از این روز درس گرفت و احترام آزادی در پرتو خاکساری، تعهد به دین و کشور انجام شود.
مهمترین درس روز آزادی زنده نگه‌داشتن اندیشه آزادی در ذهن و تصور نسل جدید است؛ در این زمینه لازم است که باید در نصاب معارف و تحصیلات عالی در آثار و مضامین گوناگون به آزادی، شهادت و پیام‌های مبارزه جای داده شود تا این موضوع در صفحات تاریخ سیاسی و فرهنگی بسته نشود.
آزادی محصول وحدت فکری و همفکری است؛ تا زمانی که مردم افغانستان متحد و یک‌پارچه هستند و ارزش‌ها و منافع ملی شان برای شان ارزشمند باشد، هیچ متجاوز خارجی نمی‌تواند بر او کامیاب شود، پس بر این اساس، درس مهم دیگری استقلال این‌ست که در مقابل هر فرصت‌طلب و بدخواه داخلی و خارجی به عنوان یک ملت متحد بایستیم و با یک‌دیگر عاشقانه و برادرانه زندگی کنیم.
لازم است میراث‌های فرهنگی مادی و معنوی بیست سالهی جنگ آزادی به عنوان ثروت و ارزش گران‌بهای کشور به صورت تخصصی برای نسل‌های آینده صیانت شود و چراغ‌‌های راه آینده شود، زیرا با توجه به تجربیات تلخ گذشته نباید داستان‌های مبارزه تنها به صورت شفاهی در اذهان مبارزان باقی بماند، بلکه به عنوان بهترین منابع تحقیقات علمی و تاریخی در دسترس عموم قرار گیرد.
نهایت سخن؛ از قدیم این گفته مطرح است که به دست آوردن آزادی آسان اما حفظ آن دشوار است. به مناسبت روز استقلال با افتخار می‌توان گفت که آزادی از اشغال آمریکا مانند سایر آزادی‌ها آسان نبود و می‌توان آن را به عنوان مهمترین رویداد تاریخ معاصر نام برد اما با قاطعیت گفته می‌توانیم که افغان‌ها این بار هنر حفظ آزادی و ثبات را نیز یاد گرفته‌اند زیرا این بار حفاظت از آزادی را با جبران خسارت جنگ گذشته، تربیت فکری و رشد اقتصادی آغاز کرده‌اند و ملت عملاً مزایا و شیرینی آزادی و ثبات را دیده است.
این روز باشکوه و تاریخی را به همه هموطنان عزیز، مبارزین آزادی و خانواده‌های شهدا تبریک می‌گویم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.