۲۴ اسد

۲۴ اسد و نیم‌نگاهی به قبل و بعد از فتح!

انقلاب بزرگی رخ داد، جهان حیرت‌زده شد و همه چشم به مجاهدین دوخته بودند که با مخالفین بیست‌سالهٔ خود چه برخوردی می‌کنند!؟ بعضی‌ها که به آمریکا ایمان آورده بودند، هنوز باورشان نمی‌شد که مجاهدین پیروز شده‌اند، و گروهی دیگر باور کرده اما اتهاماتی با عنوان «معاملهٔ پشت پرده» به مجاهدین می‌چسپاندند. اما اگر نیم‌نگاهی به چگونگی فتح افغانستان انداخته شود، در خواهیم یافت که فتح در این مدت زمان کوتاه گرچه عجیب بود؛ اما ناممکن دیده نمی‌شد.

وقتی پیمان پایان اشغال توسط ملا عبدالغنی برادر -حفظه‌الله- مبنی بر بیرون‌شدن کامل نیروهای اشغال‌گر امضا شد، همه به اتفاقات بعد از این پیمان فکر می‌کردند و هر یکی نظریه‌ای ارایه می‌کرد.

 

بر خلاف تمام نظریه‌ها و گمانه‌زنی‌ها، به طور معجزه‌آسایی ولسوالی‌های افغانستان یکی بعد از دیگری فتح شده و حکومت پوشالی و دست‌نشانده، روزبه‌روز به زوال نزدیک‌تر می‌شد. بعد از فتح ولسوالی‌ها نوبت به فتح ولایت‌ها رسید و ولایت نیمروز مقام نخستین ولایت فتح‌شده را دریافت کرد، تا بعد از آن، ولایت‌ها یکی بعد از دیگری فتح شده و مجاهدین در ۲۴ اسد فاتحانه وارد کابل شوند.

 

انقلاب بزرگی رخ داد، جهان حیرت‌زده شد و همه چشم به مجاهدین دوخته بودند که با مخالفین بیست‌سالهٔ خود چه برخوردی می‌کنند!؟ بعضی‌ها که به آمریکا ایمان آورده بودند، هنوز باورشان نمی‌شد که مجاهدین پیروز شده‌اند، و گروهی دیگر باور کرده اما اتهاماتی با عنوان «معاملهٔ پشت پرده» به مجاهدین می‌چسپاندند. اما اگر نیم‌نگاهی به چگونگی فتح افغانستان انداخته شود، در خواهیم یافت که فتح در این مدت زمان کوتاه گرچه عجیب بود؛ اما ناممکن دیده نمی‌شد.

 

امارت اسلامی قبل از فتح معجزه‌آسا از چند جهت بر خاک افغانستان تسلط پیدا کرده بود که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد:

 

۱. فتح قلب‌ها، قبل از فتح ولایت‌ها؛

 

مردم افغانستان بعد از بیست‌سال حکومت نظام سابق، بر اثر خیانت‌ها، اختلاس‌ها، نبود حکومت مرکزی قوی، تشتت و اختلاف منطقه‌ای از دولت وقت متنفر شده بودند و قلب‌های‌شان به طرف حکومتی متعهد و عادل میل کرده بود. امارت اسلامی توانست در مناطق مفتوحه، حکومت خواستهٔ‌ دل مردم را عملا نشان دهد و توجه عامهٔ مردم را به خود جلب کند.

 

۲. فتح جغرافیایی؛

 

پیش از شروع فتوحات، اماکن بزرگ و مراکز ولایات، از نظر جغرافیایی امارت اسلامی پیروز میدان بود؛ زیرا بیش از ٪۷۵ از خاک افغانستان زیر سیطرهٔ امارت اسلامی درآمده بود و ۲۵ درصد باقی‌مانده که شامل مراکز ولسوالی‌ها، ولایات و حومهٔ آن‌ها بود.

 

۳. تنفر سربازان دولت از حکومت سابق؛

 

سربازان افغانی که در لشکر دولت می‌جنگیدند، طعمه و بازیچهٔ جاه‌طلبان قرار گرفته بودند و از طرف دیگر، کمیسیون دعوت و ارشاد امارت اسلامی بسیاری از آنان را جلب و جذب می‌نمود و از صف دشمن نجات می‌داد.

 

۴. عفو عمومی شیخ هبه‌الله آخندزاده -حفظه‌الله-؛

 

بعد از اعلان عفو عمومی عالی‌قدر امیرالمومنین -حفظه‌الله- دل سربازان افغانی بیشتر به طرف تسلیم‌شدن مایل شد و بیش از ٪۸۰ از جنگ‌جویان بدون جنگ، سلاح‌شان را بر زمین گذاشتند.

 

به هرحال فتح بزرگ و سترگی برای ملت عزیز افغانستان با نصرت الهی به وقوع پیوست و شب تاریک بیست‌ساله، با دمیدن صبح صادق و برافراشته‌شدن پرچم توحید، به پایان رسید. بعد از فتح، افغانستان انقلاب جدیدی را تجربه کرد که طی چهل‌و‌‌اندی سال، تجربه نکرده بود.

 

امارت اسلامی بعد از فتح تا امروز، در حالی سه‌ساله می‌شود که دست‌آوردهای بزرگی را برای کشور عزیز به ارمغان آورده است، از جمله:

 

۱. حفظ اراضی افغانستان از تقسیم و پراکندگی؛

 

۲. تقویت بازوهای نظامی امارت اسلامی و ساختن اردوی مقتدر و قوی؛

 

۳. سرکوب مخالفان افغانستان، جنگ‌طلبان و بغاوت‌گران؛

 

۴. فراهم‌شدن امنیت سراسری؛

 

۵. تکمیل و به بهره‌برداری‌سپردن بندهای بزرگ آب، شاه‌راه‌ها، جاده‌ها و شرکت‌های صنعتی؛

 

۶. با ثبات نگه‌داشتن قیمت ارز ملی؛

 

۷. خودکفایی کشور در تولید محصولات مختلف؛

 

۸. پیش‌رفت چشم‌گیر در بخش سیاسی و روابط دیپلماتیک؛

 

و ده‌ها دست‌آورد بزرگ دیگر که کشور را رنگ خوشحالی، و امیدواری به آیندهٔ نیکوتر می‌دهد.