۲۴ اسد

۲۴اسد؛ زوال تکنالوژی در برابر ایدئولوژی

در طول تاریخ مبارزات و جنگ‌ها این را به اثبات رسانده که همواره اصحاب قسم دوم بر قسم اول، گرچه از لحاظ مادیات دنیایی اندک بوده‌اند، غالب آمده و پیروز میدان گشته‌اند،

از دیر باز است که دو قدرت در مقابل هم مبارزه دارند و گاهی هم بر یکدیگر غلبه می‌یابند؛ یکی تکنولوژی، یعنی قدرت و قوت مادی است که همواره در اختیار قدرت‌مندان و طاغوتیان عصر قرار گرفته و برخلاف بشریت از آن استفاده سوء می‌برند، و دیگری هم ایدئولوژی است؛ یعنی افرادی وجود دارد که جنگ و مبارزهٔ‌شان محض برای برپایی اعتقادات و باورهای دینی و مذهبی می‌باشد و در پی هیچ‌گونه مادیات دنیایی و زندگی شهوانی نیستند.

 

در طول تاریخ مبارزات و جنگ‌ها این را به اثبات رسانده که همواره اصحاب قسم دوم بر قسم اول، گرچه از لحاظ مادیات دنیایی اندک بوده‌اند، غالب آمده و پیروز میدان گشته‌اند، و علت عمدهٔ این پیروزی‌های ایدیولوژی‌گرایان بر مخالفان، این است که، تکنولوژی‌گرایان همواره در پی به‌دست‌آوردن مادیات دنیایی هستند و تمام مبارزهٔ خود را جهت برآورده‌نمودن همین هدف انجام می‌دهند، و نیز هویداست که تحقق آن هدف، فقط با مبارزه امکان‌پذیر است و بس؛ اما از آن‌جایی که آن‌ها نمی‌خواهند زندگی خود را از دست دهند، هرگاه جنگ و مشکلات بیشتر شود، فرار را بر قرار ترجیح داده و با شکست مواجه می‌گردند.

 

اما در مقابل، ایدیولوژی‌گرایان وجود دارند که برای تحقق اهداف والا و برآورده‌سازی اعتقادات مذهبی و دینی به مبارزه می‌پردازند و به‌خاطر آن، از تمامی مادیات دنیایی؛ جان، مال، فرزند و خانوادهٔ خود می‌گذرند و به هدف خود متمرکز شده و مشکلات گوناگون این راه را می‌پذیرند، و واضح است که در این صورت تحقق اهداف‌شان صددرصد تضمینی است؛ چون ایشان مرگ و زندگی را یکسان تصور کرده و مهم‌ترین ثمرهٔ خود را برآورده‌سازی هدف می‌دانند و فرقی نمی‌کند که تحقق آن را با چشمان خود ببینند و یا خیر؛ بنابراین با زندگی الوداع گفته و در مغز دشمن داخل می‌شوند.

 

به هر حال، اگر به تاریخ قبل از اسلام نظری بیافکنیم، پی خواهیم برد که:

 

– چگونه موسی -علیه‌السلام- با قوم اندکی، بر مدعی الوهیت؛ فرعونی که به‌خاطر داشتن قدرت و قوت مادی، خود را خدای جهان می‌دانست، غلبه پیدا کرد و فرعون با تمام داروندار خود در دریای ذلت فرو رفت و موسی -علیه‌السلام- علی‌رغم کم‌بود قدرت مادی، فایز میدان گشت؛

 

– چگونه عیسی -علیه‌السلام- از چنگال دشمنان خود نجات یافت، در حالی که از هیچ‌گونه قوت نظامی برخوردار نبود و مخلصین ایشان نیز بیش از ۱۲ نفر نبودند؛

 

– چگونه ابراهیم -علیه‌السلام- از چنگال نمرود نجات یافت، در حالی که نمرود تمامی قدرت خود را در برابر وی استعمال نمود و از هیچ‌گونه رذالتی دریغ نورزید؛

 

– چگونه رسول‌الله -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- در جنگ بدر با وجود اینکه دشمن سه‌برابرِ مسلمانان بودند، پیروزی را به‌ دست آورده و دشمن را خوار و ذلیل گرداند؛

 

– چگونه رسول‌الله -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- با جمعی از صحابه در جنگ احد و صلح حدیبیه با تاکتیک ویژه‌ای، دشمن را خار و زبون گرداندند؛

 

– چگونه رسول‌الله -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- با گروهی از صحابه در برابر تمامی مشرکان و کفار که از قبایل مختلف سر برآورده بودند و برای قلع‌و‌قمع‌کردن مسلمانان عهد اتحاد بسته بودند، قد علم کرده و با تاکتیک ویژه‌ای دشمن را شکست دادند؛

 

 

و بالآخره چگونه فرزندان اصیل اسلام، دین الهی را از جزیرهٔ کوچک عربی به تمام جهان پخش نمودند و بر تمامی مادی‌گرایان، قدرت‌مندان و ابرقدرت‌های عصر خود غلبه یافتند و پرچم اسلام را در گوشه‌گوشهٔ جهان به اهتزاز درآوردند.

 

در عصر حاضر نیز چنین نمونه‌هایی به چشم می‌خورد و افغانستان یکی از آن کشورهایی‌ست که ادعای غالب‌بودن ایدیولوژی‌گرایان را بر مادی‌گرایان، به صورت بسیار واضح به اثبات رسانده است؛ چون ابرقدرت‌های جهان، چندین‌بار تلاش کردند که این سرزمین را تحت استعمار درآورند، اما همواره در برابر ملت دست‌خالی‌ای که به جز از اعتقاد اسلامی، جهاد و مبارزه در برابر دشمن چیزی نداشت، و به جز نظام اسلامی بر سایر حکومت‌ها معتقد نبود و نیست، با شکست مواجه شده و همواره پیروزی از آن این ملت مجاهد و قهرمان افغان‌زمین قرار گرفته است.

 

در بیست‌سال گذشته که نوبت اشغال به طاغوت عصر؛ آمریکا رسیده بود، دودهه تمام مردم و ملت افغانستان را زیر یوغ استعمار خود برده بود، و از هیچ‌گونه ظلم و ستمی دریغ نورزید، تا اینکه ملت افغانستان به ستوه آمده و در برابر اشغال‌گران متجاوز؛ آمریکا و متحدانش قیام کرد و در مقابل از هیچ‌گونه مبارزه و جان‌فشانی‌ای دریغ نورزید، و پس از مبارزات پی‌درپی و تحمل مشکلات؛ زندان، شکنجه، برداشت زخم و شهادت، بالآخره در ۲۴ اسدِ سال ۱۴۰۰ ه‍.ش، با سربلندی و پیروزی در خاک کابل قدم گذاشت و پرچم اسلام را به اهتزاز درآورد و یا به عبارت دیگر: ایدیولوژی‌گرایان اسلامی در برابر تکنولوژی‌گرایان و مادی‌گرایانی که دنیا از ترس آن، لرزه بر اندام بود و هیچ‌کس -حتی تاهنوز- تصور شکست آنان را نداشت غالب

 

شدند و اشغال‌گران به همراه اجیران‌شان به‌ حاشیه‌ها رانده شدند و جوانان مسلمان این روز را به‌حیث «۲۴ اسد؛ زوال تکنالوژی در برابر ایدئولوژی» در صفحات زرین تاریخ درج نمودند.