طلوع صبح حکومت اسلامی

سائس سعیدی

از بَدو سقوط خلافت عثمانی تا به ۹ سنبله سال ۱۴۰۰ مسلمان ها در سراسر جهان سراسیمه و حیران بودند.

بازیچه دست هر ابر قدرت، در هر کنف و کنار این کره خاکی تحت استعمار و در تله جهان کفر قرار گرفته بودند.

 هر‌ازگاهی جنگ‌های خانمان سوز در ممالک اسلامی توسط اشغالگران شعله ور می‌شد.

یکی از آسیب پذیرترین سرزمین‌های که طعم تلخ این جنگ خانمان سوز و نابرابر را در مقابل اَبر قدرت‌های عصر چشیدند، افغانستان بود.

انگلیس، جماهیر شوروی و اتحادیه ناتو به رهبری آمریکا یکی پس از دیگری به این خطه حمله‌ور شدند.

هر کدام از اشغالگران زمان یورش و هجوم به این فکر بودند تا سر‌زمین میرویس‌ خان‌نیکه و ابدالی را زیر چکمه های منفور شان اِشغال ابدی و سر زمین فرزندی شان نمایند،

 از وهله ورود به این خاک تا لحظه فرار لمحه‌ای هم‌ از شکنجه و استبداد بر علیه این ملت (افغانستان) مظلوم دست نکشیدند.

اما این‌ ملت افغان بود که بعد از تحمل این همه مشکلات و مشقات از میان این همه تاریکی، شمع و روزنه‌ای امیدی به جهان اسلام بروز داده و به ارمغان آورد.

گوشه‌ای از جهان اسلام (افغانستان) را به نحو احسن و کامل از زیر یوغ و قدم‌های ننگین دشمنان اسلام نجات داده، روز درخشان ۹ سنبله سال ۱۴۰۰ را ثبت تاریخ نمایند، و حکومت ناب اسلامی به نام و نشان امارت اسلامی افغانستان تحت رهبری امیر المومنین شیخ الحدیث مولوی هبت الله حفظه الله مزین و تاسیس نمودند.

جا دارد که از قربانی‌های ملت افغان و جان‌فشانی‌های مجاهدین در راستای به ارمغان آوردن این حکومت اسلامی قدردانی شده و آز آنان تشکر شود.