جنایاتی که هرگز فراموش نخواهد شد!

نویسنده: خیرخواه سمنگانی

در ششمین روزِ برج جدی- سال ۱۳۵۸هـ ش. نیروهای خاصِ اتحادیه‌ی جماهیر شوروی تحت رهبریت مارشال سرگئی سوکولوف برخاک افغانستان تجاوز کرد. دیری نگذشت، همراه با حلقات دستبوسِ داخلی به ارتکاب بزرگ‌ترین اشتباه تاریخی، وحشتی را از زمین و آسمان (از سرکوبی سران مذهبی و مردمی شروع؛ تا قتلِ عام زنان، کودکان، کهنسالان و حتی مواشی) به راه انداخته، می‌خواستند در حق ملت مجاهد و مبارز افغان، فلسفه‌ی ستالین را (حدوداً بیست میلیون روس را جهت برقراری کمونیزم در روسیه کشته بود) بدون تحقیق و تفحّص از تاریخ، طبیعت و ایمان قوی افغان‌ها، تکرار و تحمیل نمایند.

اگر چه افغان‌ها، مثل حرکت‌های جهادی گذشته‌ی خود، باردیگر جواب دندان شکنِ را به مهاجمین گستاخ دیگری (ارتش سرخ شوروی ) دادند؛ اما در پی اخراج آنان در ۲۶- دلو سال (۱۳۶۷)، چنان وضعیت و حالاتی از نبود مدیریت کامل حکومتِ وقت، تشکیل احزاب سیاسی، تنظیم بازی‌ها و… حاکم فضا شد، که تا به امروز تلخی‌ها و نتایج بد آن، از کامِ مردم نرفته است.

۶ برج جدی، حاکی از یک داستان غم‌انگیزِ- تاریخی ‌ست، که به علت وقوع آن از طرف اتحادیه‌ی جماهیر شوروی، نه تنها این‌که جنایات و پیامدهای منفیِ- بی‌شماری دامن‌گیرِ افغان‌ها شد؛ بل‌که در نتیجه‌ی آن، ابرقدرت بزرگ دنیا از هم گسست و به تجزیه رفت، که این همه از جنایات ارتش سرخ محسوب می گردد که هیچ کسی آن را فراموش نمی‌کند.

ششم جدی، روزی‌ست که ارتش سرخ شوروی با هزاران چرخ‌بال و تانک و توپ غول‌پیکر نظامی از زمین و آسمان چون صاعقه ای به افغانستان فرود آمدند؛ با آلات و ماشین‌های کشتار جمعیِ چنان قتل و غارتی کردند که در تاریخ بشریت نظیرِ این وحشت بسیار کم است، این از بزرگ‌ترین جنایات ارتش سرخ می‌باشد که افغان‌ها هرگز فراموش نمی کنند.

۶ جدی روزی‌ست که ارتش سرخ شوروی با همکاری مزدوران داخلی و منفورین تاریخ، در ولایات مختلف کشور چون: در ولسوالی های چهار دره و دشت برچی قندوز، میدان وردک، لوگر، بغلان تخار و… با کشتن هزاران جوانان، نوجوانان، زنان و مردان سالخورده، غضب تاریخی و غیر انسانی را به نمایش گذاشتند که در سال‌های سال از دل و دماغ مردم فراموش نمی شود.

۶- جدی روزی‌ست که، هزاران پدر از پسر و هزاران پسر از پدر شان در افغانستان جدا شده،

توسط ارتش سرخ شوروی بجرم ایمان و دفاع از خاک و اعتقاد شان به اماکن و قتل‌گاه های مرموز برده شده اند، که تا امروز اکثریت آن‌ها در خانه‌های شان امیدوار هستند که شاید پسر و پدر شان زنده باشند و دوباره برگردند.

۶- جدی، روز سیاه و ننگین برای ارتش سرخ شوروی و سایر اشغال‌گران خارجی ست که بدون آگاهی از تاریخ و فرهنگ افغان‌ها، دست به عملیات‌های ویرانگرِ جنگی زده‌، پس از سال‌ها جنایات و جنگ‌های تحمیلی، در برابر علماء و مجاهدین ملتِ افغان که در رأس جهاد و پیکار قرار داشتند، بدون اندک دستاورد، شکست خوردند، که عواقب و پیامدهای منفیِ آن، افغان‌ها را نیز تا مدت زمانی تهدید نموده؛ سبب ناکامی و افتضاح تاریخی ارتش سرخ گردید.