مجاهد نستوه و زعیم خدمت‌‌کار

یکی از دلاورانی که در طول دوران جهاد و قبل از آن در کنار رهبران جهادی و بزرگان امارت اسلامی بود، شهید ملا اخترمحمد منصور رحمه الله است.

نام کشور عزیزمان افغانستان همواره با جهاد و شهادت گره خورده‌است‌. کسانی که در این سرزمین زیسته‌اند و یا به‌نوعی با مردم آن ارتباط داشته‌اند و شاهد رخداد‌ها و حوادث آن بوده‌اند می‌دانند که این سرزمین برای کسب آزادی و استقلال خود و برای تحکیم شریعت اسلامی بر روی آن، با خون هزاران قهرمان، انسان‌های خداجو و دلیر سیراب شده‌است؛ مردان خدا که هدف‌شان نجات برداران‌ و خواهران‌ دینی و ایمانی‌شان از ظلم ستم‌گران، زورگویان و متجاوزین بود؛ بزرگ‌مردانی که یکی پس از دیگری این مسیر را پیمودند.

یکی از دلاورانی که در طول دوران جهاد و قبل از آن در کنار رهبران جهادی و بزرگان امارت اسلامی بود، شهید ملا اخترمحمد منصور رحمه الله است. ایشان بعد از تهاجم شوروی برای مقابله با این اشغال‌گران، کمر همت بسته و به نبرد و جهاد پرداخت و شجاعانه در این راه رزمید. شهید منصور رحمه‌الله مجاهدی بود که کارنامه‌ی جهادی و فعالیت‌های بی‌شائبه او در راه خدمت به دین و میهن برای همگان مشهود و ملموس است. گرچه ایشان قبل از قدرت‌یافتن امارت اسلامی در دوره اول، فداکاری‌های زیادی انجام داد؛ اما فدا‌کاری‌ها و نقش‌آفرینی‌های ایشان در زمان حکم امارت اسلامی و بعد از آن، در وقت حمله‌ی خون‌‌آشامان و درنده‌خویان وحشی امریکا و ناتو و زیردستان داخلی آنان، گسترش یافت و تا سال‌های ۲۰۱۰ میلادی و بعد از آن ادامه داشت. زعیم رحمه الله توانست با شجاعت، جرئت و جهاد خالصانه‌ی خود میدان جهاد را گرم‌تر نگهدارد. ایشان در دوره مسئولیت خود، دست‌آورد‌ها و فعالیت‌های زیادی دارد. شهید منصور رحمه‌الله می‌دانست مسیری را که انتخاب کرده و در آن قدم می‌نهد واقعا دشوار است؛ ولی بازهم در این مسیر تا آخرین لحظات حیات خود، برای بازپس‌گیری کشور و بیرون کردن آن از یوغ اشغال‌گران و هم‌دستان‌شان تلاش کرد. در زمان مبارزه و دوره جهاد، هر مسئولیتی که به ایشان سپرده می‌شد با جان‌ودل می‌پذیرفت و با تلاش‌های فراوان و خستگی ناپذیر خود دل همه را خوشحال می‌کرد و اجازه می‌داد نهال زندگی، امید، سرخوشی و زنده‌دلی باری دیگر در وجودشان جوانه بزند و برای آینده درخشان و آمدن روزهای خوش لحظه‌شماری کنند. عشق به جهاد، محبت با دین خدا، دوستی با خاک وطن و هم‌سنگر بودن با مجاهدین برایش چنان خوشایند بود که آن‌را در هیچ صورتی رها نمی‌کرد. استعدادسرشار، نبوغ فراوان، اخلاص و للهیّت در کارهای جهادی، فعالیت‌های میدانی و اشتراک در ساحات جنگ و جبهه او را چنان جلو بُرد که بعد از وفات امیرالمؤمنین ملا محمد عمر مجاهد رحمه‌الله، توسط شورای حل‌و‌عقد، بزرگان امارت اسلامی و علمای بزرگوار و نامور به‌عنوان زعیم و رهبر مجاهدین انتخاب شده و بر دستش بیعت شد. این مسئولیت‌ها او را واداشت تا روزهای سخت‌ودشوار را در کنار مردم و مجاهدین سپری کند.‌ اما از آن‌جایی که شهادت در راه الله متعال آرمان و آرزوی هر مجاهد است و بهترین جائزه‌اش این است که در این راه شهید شده و با همان لباس‌های خونین خود نزد پروردگارش حاضر شود، شهید منصور رحمه الله، نیز همین راه را برگزید و برایش تلاش کرد، دعا کرد و از خدا خواست تا این‌که به خواسته و مقصود خودش نائل آمد و درتاریخ ۱۴۳۷ هجری قمری، توسط طیاره بی پیلوت امریکایی از این دنیا برای همیشه رخ سفر بربست و جام شیرین شهادت را سرکشید.

  • خدمت صادقانه، وفاداری، بزرگواری، صلابت و متانت را باید از چنین افرادی آموخت؛ کسی که تا آخرین لحظات شهادتش در رکاب جهاد، مجاهدین و هم‌سنگران خود حرکت کرد و آن‌را برای خودش افتخاری دانست.